Κωνσταντίνος Τζίμας: ένα ποίημα
ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ Μια μέρα θα ξυπνήσεις «νεκρός», Σιωπή… Ο διάλογος ανήκει στην αφαίρεση. Κοιτιέσαι ασταμάτητα με επιστημονική συνέπεια… …αγγίζεσαι. Αρτιμελής, τουλάχιστο εξωτερικά. Όλα είναι στη θέση τους πιο άκαμπτα…
ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ Μια μέρα θα ξυπνήσεις «νεκρός», Σιωπή… Ο διάλογος ανήκει στην αφαίρεση. Κοιτιέσαι ασταμάτητα με επιστημονική συνέπεια… …αγγίζεσαι. Αρτιμελής, τουλάχιστο εξωτερικά. Όλα είναι στη θέση τους πιο άκαμπτα…
Εκδρομή στον Αχέροντα Κολυμπώ στον όρμο της Αμμουδιάς. Τα νερά αστράφτουν στον αυγουστιάτικο ήλιο. Κάπου εδώ στον κόλπο εκβάλλει ο Αχέροντας που κατεβαίνει από τις Πηγές και δροσίζει τη θάλασσα.…
Η πρώτη βροχή έριξε τα κάστανα στη βρεγμένη γη Μ' αγκαθωτή ασπίδα κρύβονται απ' τη μοίρα τους Βροχή στο χώμα πότισε τον κήπο μου άγουρες μνήμες Χυμούς γεμάτο ένα τσαμπί…
ΤΕΡΜΑ ΦΡΑΓΚΟΚΛΗΣΙΑΣ Θα ’μουν, τότε, επτά το πολύ οκτώ χρονών. Τρεις, τέσσερις χρονιές, δηλαδή, πριν το ’60. Με το που έκλειναν τα σχολεία για τις καλοκαιρινές διακοπές, οι γονείς μας…
ΝΤΟΜΙΝΟ Δεν το ‘ξερα ότι μερικά θηλαστικά Απορρίπτουν τα μικρά τους Όταν τα φροντίσει ανθρώπινο χέρι Άλλο απ’ το δικό τους το ηγεμονικό Το μισάνθρωπο. Θα ‘χα φύγει. Κάτι…
ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ “Στ’ Ακροκεραύνια κεραυνοί” είπες. Να μια όμορφη φράση που θα άρεσε πολύ. Ψάχνουμε ωραίες λέξεις λες είναι ωραίοι άνθρωποι λες είναι ωραίος ο κόσμος. Ας πάω…
ΠΑΓΩΝΙΑ Αχ, κανείς δεν ξέρει αυτό που θα’ θελα να μάθω εκτός από τ’ αστέρι της παγωνιάς, που μένει τη νύχτα ακίνητο για λίγο και το πρωί καίγεται και…
Η απόφαση του Οδυσσέα Ο μέγας άνδρας γύρισε την πλάτη στο νησί. Τώρα πια δεν θα πεθάνει στον παράδεισο ούτε θ’ ακούσει ξανά τα λαούτα του παραδείσου πλάι στις ελιές,…
Πατημένος στο στήθος βυθιζόμουν Κινούμενη η άμμος, άπατη Βούλιαζα Παράσερνα σκιές βαριές - καμιά ανθρώπινη Τι μαύρες Δεν πρόφταινα μορφή να δώσω, όνομα Μη με κατασπαράξουν Βούλιαζα,…
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ Κυκλοφορούν ανάμεσά μας οι ποιητές, μα, δεν ξέρεις πώς να τους διακρίνεις. Τους φαντάζεσαι να φορούν βαρύγδουπα, φαρδιά πουκάμισα και να γράφουν πάνω σε…
ΜΕΤΑ-ΠΟΙΗΣΗ Είπες εδώ και σαράντα χρόνια: «κείνο που ζητάμε είναι να πεθάνουμε όρθιοι». Τώρα ένα κορίτσι μαζεύει όστρακα στην ακροθαλασσιά φορώντας το μπικίνι του. Εξαίφνης φώτα…
ΟΙ ΑΔΕΙΕΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ Σούρουπο φθινοπωρινό, λυκόφως. Έρημες, μόνες και μουγκές, απόψε εδώ, Χωρίς διάθεση κουβέντας, είμαστε. Οι άνθρωποι που περιμέναμε να ’ρθουν, ασμένως, ούτε που πάτησαν, δεν ήρθαν. Άλλες…