Έρμα Βασιλείου: ένα ποίημα

Δέντρα Δέντρα!   Μαλλιά των εγκάτων της γης ρίζες ζωής με θέλγητρα, βότανα ίασης δέντρα από αγάπη και χρόνο χιλιάδες στρώματα ζωής, μεταφραστές φωνών των πτηνών οι πρωινές οι τελετές…

0 Comments

ΟΜΗΡΟΥ Ἰλιάς, Λ 143-162 και Π 155-167 (βλ. υποσημείωση 1) – Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη – Λ 143-162 (βλ. υποσημ. 2)

Αυτά τους είπε κι από το άρμα κάτω γκρέμισε τον Πείσανδρο χτυπώντας τον στο στήθος με το δόρυ· κι αυτός στο χώμα έπεσε ανάσκελα. Τότε ο Ιππόλοχος από το άρμα…

0 Comments

Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα

 ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΑ ΤΟΥ ’70 Στο παιδικό δωμάτιο ταπετσαρία του Εβδομήντα. Δωμάτιο βορινό, γεμάτο υγρασία. Να μένουνε στεγνά τα όνειρά μας. Να κρύβει τους κακοσοβαντισμένους τοίχους, μην αντικρίσουμε –μικρά παιδιά– τον Χρόνο…

0 Comments

Έφη Φρυδά: Λιβελούλα

Προσγειώθηκες και στάθηκες Ισορρόπησες στην επιφάνεια του νερού Θαυμαστή θεά. Δεν ήξερα τίποτα για τον δράκο μέσα σου Η δική μας γλώσσα δεν προδίδει Υποψία καμιά για την ιπτάμενη θηριωδία.…

0 Comments

Καίτη Παυλή: Εφτά χαϊκού για το φθινόπωρο +  άλλα δύο

Φλογάτες λεύκες Ανεβαίνουν στα ύψη Φθινοπωριάζει        --- Με κίτρινο φως Ο Σεπτέμβρης ξανά Βρέχει δάκρυα       --- Εποχή μήλων Το φως κύλησε δίπλα Κι εσύ λείπεις      --- Οκτώβρης…

0 Comments

Γεωργία Δεληγιαννοπούλου: ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΙΜΙΟΤΗΤΑΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ   Στο ραδιόφωνο παίζει τώρα το τελευταίο σουξέ της Λώρας Μίχα: “Τα συλλυπητήρια μου”. Ένα τιμωρητικό τραγούδι για την απιστία, σκέφτεται ο κύριος Χάρης την ώρα που βγάζει το…

0 Comments

William Shakespeare: ένα σονέτο – Απόδοση: Μιλτιάδης Ματθίας  

Σονέτο 116   Όταν δύο σκέψεις σμίγουνε σε μια καρδιά, Ποτέ μου εμπόδια ανάμεσά τους ας μη στήσω. Έρωτας παύει να είναι έρωτας πια Όταν άπιστος εραστής τον παίρνει πίσω.…

0 Comments

Γιώργος Γάββαρης: ένα ποίημα

Η  ΜΕΓΑΛΗ  ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ  Μαζεύτηκε η μεγάλη οικογένεια. Εγώ στο τζάμι κολλημένος σαν  χειμωνιάτικη μύγα. Έφτασαν όλοι από μακριά. Τόσος δρόμος μακρύς μες τη λάσπη. Κοιταχτήκανε---δεν είχαν τι να πουν. Οι…

0 Comments