Aura Christi : ένα ποίημα – μετάφραση: Άντζελα Μπράτσου
Ecce homo Είμαι κι εγώ άνθρωπος· έχω κι εγώ ψυχή, είναι αλήθεια, όσο για επτά ζωές. Ψυχή έχει και ο ραγισμένος τοίχος του σπιτιού, και η μαγνόλια μπροστά στο παράθυρό…
Ecce homo Είμαι κι εγώ άνθρωπος· έχω κι εγώ ψυχή, είναι αλήθεια, όσο για επτά ζωές. Ψυχή έχει και ο ραγισμένος τοίχος του σπιτιού, και η μαγνόλια μπροστά στο παράθυρό…
ΜΗΔΕΙΑ* Εδώ μπροστά σας θεατές, (γιατί εγώ δεν είμαι δειλή Είμαι φτιαγμένη από πρωτότυπο υλικό Μάγισσας καταγωγή στους ώμους κουβαλώ Το παρελθόν μου δεν ξεχνώ Γραμμένο είναι στο…
ΓΙΑ ΟΜΙ Κάθε Οκτώβρη, μήνα του πένθους μου, ξαναζώ τα γεγονότα, φέτος όμως ακόμα πιο έντονα.…
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ Ποίηση ήρθα, με το μουρμούρισμα όσων πηγών δεν στέρεψαν …
ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ Σε βλέπω. Κινείσαι ανάλαφρα, η μύτη σου σε συνεχή εγρήγορση κι η μακριά σου ουρά οδοδείκτης. Έχω απεριόριστη υπομονή και μπορώ να σε περιμένω ώρες χωρίς να πιάνεται η…
ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟ Καθώς βγαίνεις απ’ το κομμωτήριο, καθρεφτίζεσαι μεθοδικά σ’ όλα τα λαίμαργα βλέμματα. Ε ναι, βέβαια, η ομορφιά οφείλει ─ αν μη τι άλλο ─ να φαίνεται. Τα…
ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΙΑ Το τελευταίο που θα σκεπτόταν ότι θα μπορούσε κάποτε να την ξαναδεί τότε που έφυγε μέσα σε θολό τοπίο και τον χρόνο όπως πάντα να αδιαφορεί τον απασχολούσαν…
Προμηθέας Τ’ όνειρο της λευτεριάς έγινε η αλυσίδα που για πάντα πια με δένει με το τραγούδι μου το πονεμένο. Τους ανθρώπους συμπόνεσα για τη θλίψη την παγερή…
Είμαι κάτοικος της πόλης Χ Είμαι κάτοικος μιας γκρίζας πόλης ενός παραλόγου από μπετόν παράλογό μου, σ’ αγαπώ! Μένω σ’ έναν δρόμο χωρίς όνομα, σ’ ένα σπίτι χωρίς αριθμό…
Βραδιάζει ξανά και ξανά στην ήδη διάσημη σοφίτα μου της οδού Aurel Vlaicu αριθμός εξήντα Στη στέγη πράσινες γάτες και κόκκινες γάτες τσουλούν και πέφτουν θεαματικά όρθιες από τις…
Η ΤΡΕΛΑ Φυλακισμένος στην έρημη χώρα πολιτείας ανύπαρκτης φυλακισμένος στην Έρημη Χώρα φυλακισμένος. ‘Μην το φυλακίζεις’ φωνάζει ο γερο-σοφός ‘άστο να φύγει’ επιμένει χρόνια πίσω ‘μη φυλακίζεις αυτό…
ΣΩΡΟΙ ΒΙΒΛΙΑ ΓΥΡΩ Στο πάτωμα σωροί πολλά βιβλία κάτω, γραμμάτων και σοφίας τοίχους στήνουν σαν σκαλωσιές εμπόδια τάχα να προβάλουν, το πέρασμα του κάθε ξένου ν’ αποτρέψουν. Μπορεί…