Αλεξάνδρα Ζερβού: ένα ποίημα
ΕΘΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ Οι μνήμες, με σημαιάκια μπλε και τύμπανα, να σβήνουν, αδέξια, σαν γόμες μαθητών, πληγές κι ασκήμιες. Ο πανηγυρικός, με προτροπές και σχετλιασμούς, σαν επικήδειος της παιδικής…
ΕΘΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ Οι μνήμες, με σημαιάκια μπλε και τύμπανα, να σβήνουν, αδέξια, σαν γόμες μαθητών, πληγές κι ασκήμιες. Ο πανηγυρικός, με προτροπές και σχετλιασμούς, σαν επικήδειος της παιδικής…
ΑΝΕΠΑΙΣΘΗΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ Περνώντας το απόγευμα από το δρόμο της γειτονιάς του αισθάνθηκε μια ασυνήθιστη κίνηση έξω από αυτό το σπίτι• ήταν διώροφο με πέτρα κτισμένο και μπροστά του…
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ας είμαι έτσι σχεδόν χρυσός, καθάριος και ανάλαφρος όταν άνεμος γίνω στα τέλη του χρόνου μου ΟΚΤΩΒΡΙΕ κι αν δε σου πρέπει το μ…
ΖΩ Μ' ΕΝΑ ΠΟΝΤΙΚΙ ΑΣΠΡΟ Ζω μ’ ένα ποντίκι άσπρο. Κάθε μέρα ταξιδεύω ξεδιπλώνοντας τον χάρτη. Εκείνο, μυρίζει τις διαδρομές, ροκανίζοντας λίγο-λίγο τον απλωμένο χάρτη καταπίνοντας τα ταξίδια μου.…
ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ Α΄ Έσφαλεs Κύριε μου / και έπλασες άνομο πλάσμα /για πλάσμα της φύσης/ η μαγεία στα σχέδια των ανθρώπων/ ένα μήλο δαγκωμένο από τις δύο πλευρές / οι…
ΜΙΜΝΕΡΜΟΥ * 1D Tι είναι η ζωή, τι είναι η χαρά δίχως την Αφροδίτη τη χρυσή; Κάλλιο να πέθαινα όταν δε θα με νοιάζουν πια του έρωτα το κρυφοσμίξιμο…
A´ Εκεί που πρώτα εκατοικούσε ο ήλιος Που με τα μάτια μιας παρθένας άνοιγε ο καιρός Kαθώς εχιόνιζε απ’ το σκούντημα της μυγδαλιάς ο αγέρας Kι άναβαν στις κορφές…
Οι ώρες είναι λίγες, μόνο δώδεκα Πέφτουνε σε αντικατοπτρισμό μαύρου καθρέφτη και διπλασιάζονται Μετείκασμα του άχρονου Οφθαλμαπάτη- μπορεί και να ’ναι μόνο μία ώρα Ως πότε θα ξυπνάω; Στον ύπνο…
Κοιτάζοντας τον ουρανό Όσο και να κοιτάς τον ουρανό δεν χορταίνεις· κενό με θαύματα με σχήματα ρευστά, χρώματα, αποχρώσεις ένας κόσμος με μορφές, μυθολογίες με άστρα, αστεροειδείς, ήλιους, με σκόνη…
Απώλειες Μην κλαις για τη φυγή μου Προσπάθησα, το ξέρεις να βολευτώ στο τίποτα να σου κάνω το χατίρι να μη σε χάσω Έβαλα την καρδιά να χτυπά στο…
Ομολογία Να ζήσω. Να ζήσω θέλω. Για να κραυγάζω κάθε πρωινό, ζωή, το όνομά σου, και να καλπάζουν ζείδωρα ζευγάρια “ζήτα” ζαρκαδιών μες στην ψυχή μου, να…
Η Φράουλα Πάντοτε κομψή με βελούδινα φορέματα και πράσινα καπελίνα. Πάντα ελκυστική με αφράτες τις καμπύλες. Έτρεχαν τα σάλια μου κάθε που σ’ αντίκριζα. Μια μέρα δεν άντεξα. Δίχως…