Ο Ξέρξης, αφού με την ανατολή του ηλίου πρόσφερε σπονδές, περίμενε την ώρα που η αγορά γεμίζει κόσμο2 και εξαπέλυσε επίθεση, επειδή αυτή την παραγγελία είχε από τον Εφιάλτη.…
Έρωτας Έρχομαι κάθε μέρα στην αρχή αυτού του δρόμου σκέφτομαι πως θα περάσεις από εδώ περιμένω, περιμένω, και περιμένω... μόλις φανείς από μακριά η καρδιά μου δεν χωρά στο κλουβί…
Λυγμοί που ηχούν Μέσα απ’ τα φθινοπωρινά Βιολιά Γίνονται πόνος Που ολοένα μου πληγώνει Την καρδιά Κατάχλωμος Κάθε που το ρολόι Χτυπάει την ώρα Μέρες παλιές Αναπολώ Και κλαίω…
ΟΦΕΙΛΕΣ Μπορεί να μοιάζουν τίποτε όλα αυτά: να γράφεις και να σε διαβάζουνε πέντε-έξι, να σιωπάς και να νομίζουν πως κραυγάζεις. Όπως, ωστόσο, κι αν το δεις, είτε αυτόκλητος…
Κόκκινη σημαία Και τώρα που κατέβηκαν τα σύννεφα βαριά πάνω στο στήθος μας άλλη επιθυμία δεν έχουμε παρά μια κόκκινη σημαία στο κατάρτι του επόμενου καλοκαιριού σφιχτά να κλείσουμε…
Τόσες μέρες πέρασαν κι αυτό το κόκκινο, σαν το χυμένο ζωντανό αίμα, δε φεύγει απ’ τα μάτια μου. Λαμπρή αντανάκλαση του κόκκινου της δύσης πάνω στα τζάμια. Και το τελευταίο…
Δέντρα Δέντρα! Μαλλιά των εγκάτων της γης ρίζες ζωής με θέλγητρα, βότανα ίασης δέντρα από αγάπη και χρόνο χιλιάδες στρώματα ζωής, μεταφραστές φωνών των πτηνών οι πρωινές οι τελετές…
ΚΑΚΤΟΕΙΔΕΣ Η εγκατάσταση στο γραφείο ολοκληρώθηκε όταν το γλαστράκι με το κακτοειδές τοποθετήθηκε δίπλα στην οθόνη. Στους άλλους είπε ότι το έκανε για να απορροφά την ακτινοβολία, όπως δήθεν…
Απόψε ο ύπνος θα έρθει όπως στα παραμύθια. Θα είναι βαθυγάλαζος σαν τη γη από το διάστημα, κεντημένος με ασημοκλωστή, σαν τον ιστό της μαύρης αράχνης σε χιόνι απάτητο. Θα…
Αυτά τους είπε κι από το άρμα κάτω γκρέμισε τον Πείσανδρο χτυπώντας τον στο στήθος με το δόρυ· κι αυτός στο χώμα έπεσε ανάσκελα. Τότε ο Ιππόλοχος από το άρμα…
Ο Έρωτας είναι σαν την φωτιά, λένε. Κάθεσαι την κοιτάζεις και γύρω σου δεν υπάρχει τίποτα παρά μόνο αυτή. Η μόνη και μοναδική πηγή ζωής για σένα, το μόνο νόημα.…
ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΑ ΤΟΥ ’70 Στο παιδικό δωμάτιο ταπετσαρία του Εβδομήντα. Δωμάτιο βορινό, γεμάτο υγρασία. Να μένουνε στεγνά τα όνειρά μας. Να κρύβει τους κακοσοβαντισμένους τοίχους, μην αντικρίσουμε –μικρά παιδιά– τον Χρόνο…
