Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος: ένα ποίημα
ΤΟ ΣΥΡΤΑΡΙ Κάποτε τ' άνοιγε συχνά να ξεφυλλίσει τα χαρτιά του. Σαν έκανε να τα διαβάσει τα μάτια θολώνανε. Ετσι τ' ανοίγει ολοένα και πιο αραιά. Δεν ωφελεί πια να…
ΤΟ ΣΥΡΤΑΡΙ Κάποτε τ' άνοιγε συχνά να ξεφυλλίσει τα χαρτιά του. Σαν έκανε να τα διαβάσει τα μάτια θολώνανε. Ετσι τ' ανοίγει ολοένα και πιο αραιά. Δεν ωφελεί πια να…
ΞΗΜΕΡΩΜΑ Δεν είχε χαράξει Μαυρίλα γύρω -γύρω τύλιγε το κορίτσι Σηκώθηκε ξαφνικά, χορεύοντας Συνέχισε τον χορό του ονείρου Με ένα αγόρι άγνωστο , γνώριμες, οικείες κινήσεις όμως, κυκλικές, ακριβείας. Προσπάθησε…
Ποιος αλαλάει μεσάνυχτα στη Χώρα εμέ των Ζώντων σαρώνοντας του ήλιου μου το μέλι και το γάλα; Ποιος λέει πως τάχα σέβεται προσωπικά στοιχεία κι από ’ξαυτής μου να δεχτώ…
ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Είμαστε στη θάλασσα Βαθιά, κάτω απ’ το νερό Οι δυο μας. Συνήθως το φοβάμαι το νερό, Αλλά όχι τώρα. Αναπνέουμε κανονικά, χωρίς μάσκες, Ή έτσι μου φαίνεται τουλάχιστον.…
ΟΔΟΣ ΦΑΙΣΤΟΥ Πράσινες, ολοφούντωτες οι τρεις μαγνόλιες στη σειρά. Χάρμα ματιών στο πεζοδρόμιο το άχρηστο, αφού ανύπαρκτοι οι πεζοί στο δρόμο εκεί. Παχιά, γυαλιστερά, μεγάλα φύλλα στα κλαριά, στις…
ΥΙΟΣ - ΙΟΣ Αναστάσιος, πρωτότοκος. Ο πατέρας, μυαλωμένος άνθρωπος, διέκρινε από νωρίς πως η επιχείρηση δεν θα ευτυχούσε στα χέρια του μεγάλου του γιου. Αποφάσισε λοιπόν να σπάσει την παράδοση…
ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΜΑΚΡΙΝΟ ΑΠΟΓΟΝΟ Απόγονέ μου μακρινέ αυτό το γράμμα είναι για σένα Αυτό το ποίημα. Τα χρόνια που έζησα σ’αυτή τη γη έχουν περάσει. …
Για τον Αγκοστίνο [Per Agostino] Θα καλέσει άραγε για χάρη μας, σιωπηλοί καθώς είμαστε μ’ άγγιγμα παγωμένο στις κάνες των ντουφεκιών, το φεγγάρι…
Όταν μέσα στο πλουμιστό κιβώτιο ‒ με τον αέρα μανιασμένο να φυσάει και με τη θάλασσα ανταριασμένη ‒ ο φόβος την αφάνιζε έχοντας μάγουλα υγρά…
ΤΕΛΟΣ δεν υπάρχουν ρολόγια στους τοίχους ούτε χρόνος ούτε ίσκιοι που προχωρούν ολημερίς απ’ τη μια ως την άλλην άκρη του πατώματος δεν υπάρχει ούτε φως ούτε σκοτάδι…
Καθώς το αμάξι διέσχιζε το δάσος, το σταμάτησε σε μέρος που γειτόνευε με ένα σκοπευτήριο, λέγοντας ότι θα του ήταν ευχάριστο να ρίξει μερικές βολές για να σκοτώσει το…
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ Σου στέλνω το πρώτο και τελευταίο μου γράμμα, όχι για χαιρετισμό ούτε για στερνό αποχαιρετισμό, παρά για την αλήθευση εκείνου του μηνύματος που μας έστελνε η ζωή…