Όσιπ Μαντελστάμ: Αϋπνία (Όμηρος, Πανιά φουσκωμένα), απόδοση: Λίζα Διονυσιάδου
Ως τη μέση διάβασα τον κατάλογο των καραβιών: Ως το ατέλειωτο σμάρι, μέχρι τη γραμμή των γερανών, Που κάποτε σηκώθηκε πάνω απ’ την Ελλάδα. Σαν σμήνος γερανών σε ξένες…
Ως τη μέση διάβασα τον κατάλογο των καραβιών: Ως το ατέλειωτο σμάρι, μέχρι τη γραμμή των γερανών, Που κάποτε σηκώθηκε πάνω απ’ την Ελλάδα. Σαν σμήνος γερανών σε ξένες…
Η ηλικιωμένη κυρία στο απέναντι μπαλκόνι έχει μια λεμονίτσα. Την έβλεπα από το κρεβάτι μου τις μέρες της ακούσιας κατάκλισης, κάθε πρωί, εκεί γύρω στις 8, να βγαίνει για να…
ΣΗΜΕΙΑ Φωτιά πάνω στήν προηγούμενη φωτιά τί ἄλλο νά κάψει νεροποντές κι ἀτέλειωτες νεροσυρμές τοῦ βίου νά σέ τραβᾶνε ὥς τά ἔσχατα πηγάδια τῆς σιωπῆς. Κι ἄν λέν πώς…
«Μια ζαριά – μουρμούρισε – ποτέ δεν θα καταργήσει το τυχαίο» και συνέχισε να περπατά ανάμεσα σε άγρια χόρτα, σε εγκαταλελειμμένους κήπους ευκλείδειας γεωμέτρησης· όλα στον τόπο αυτό ήταν τρίγωνα, μικρά τρίγωνα, μικρότερα…
Επιμελώς Είμαι εδώ να σας θυμίζω, όσα θέλετε επιμελώς να ξεχάσετε Τα μυστικά κρύφτηκαν σε εκείνα τα χρόνια, όμως τα κράτησα σφιχτά κλειστές οι χούφτες, να μην χαθούν…
Το κουβάρι Ήξερα να ξυπνάω τα πρωινά με όλες τις σκέψεις που κουβαλούσα στον ύπνο μου από την προηγούμενη νύχτα, παιδιά μιας ολόκληρης μέρας. Λες και είχα ένα τσουβάλι που…
Θα ’ ναι λοιπόν.... Θα 'ναι, λοιπόν μια μέρα φωτεινή: Λαμπρός ο ήλιος στη χαρά θα συμμετέχει.... Την ομορφιά σου μες στα νυφικά πιο όμορφη να κάνει θα προσέχει. Γαλάζια…
Έτσι είπε,2 κι άρχισε αυτός με του θεού την προτροπή και το τραγούδι έλεγε, απ’ το σημείο εκείνο πιάνοντας που οι Αργείοι σάλπαραν,3 …
Παντομίμα Τα παιδιά ακροπατούν Ισορροπούν με τσακίσματα Στην τεντωμένη μελωδική γραμμή Ανοίγουν τα φτερά τους Με ελπίδα Μήπως χωρέσουν μέσα τους Όλο τον κόσμο Παρακολουθώ από κάποια απόσταση Λαθραίος…
Το σπίτι που μένουμε εδώ και πολλά χρόνια απέχει περίπου δώδεκα χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, όπου ήταν το γραφείο που δούλευα. Κάθε πρωί, εκτός από τα σαββατοκύριακα, το…
17 ΞΕΝΙΣΤΗΣ Εντός ονείρου όνειρο: Ότι όλα μπλακ χιούμορ ήταν- οι νεκροί, ζωντανοί στη ρουτίνα σαν άλλοτε ήδη αβλαβείς κι ερωτοπαθέστατοι προαυλίζονται μα στο πλάνο φαίνεται ξενιστής φολιδωτός. …
Δέηση Χώρες του ήλιου και δεν μπορείτε ν’ αντικρίσετε τον ήλιο. Γιώργος Σεφέρης, «Το ναυάγιο της “Κίχλης”» Για τα δάση τα έκπαγλα που φλέγονται έκπληκτα Για τους δούρειους…