Όσιπ Μαντελστάμ: Αϋπνία (Όμηρος, Πανιά φουσκωμένα), απόδοση: Λίζα Διονυσιάδου  

Ως τη μέση διάβασα τον κατάλογο των καραβιών: Ως το ατέλειωτο σμάρι, μέχρι τη γραμμή των γερανών, Που κάποτε σηκώθηκε πάνω απ’ την Ελλάδα.   Σαν σμήνος γερανών σε ξένες…

0 Comments

Μαριέλ Νικοδήμος:  Ώρα πρώτη

«Μια ζαριά – μουρμούρισε – ποτέ δεν θα καταργήσει το τυχαίο» και συνέχισε να περπατά ανάμεσα σε άγρια χόρτα, σε εγκαταλελειμμένους  κήπους ευκλείδειας γεωμέτρησης·  όλα στον τόπο αυτό ήταν τρίγωνα, μικρά τρίγωνα, μικρότερα…

0 Comments

ΟΜΗΡΟΥ Οδύσσεια, ραψωδία θ στ. 499-531 (Βλ. υποσημείωση 1). – Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη  

Έτσι είπε,2 κι άρχισε αυτός με του θεού την προτροπή και το τραγούδι έλεγε,  απ’ το σημείο εκείνο πιάνοντας που οι Αργείοι σάλπαραν,3                …

0 Comments

Βαγγέλης Δρόσος: Ένα ποίημα  

Παντομίμα Τα παιδιά ακροπατούν Ισορροπούν με τσακίσματα Στην τεντωμένη μελωδική γραμμή Ανοίγουν τα φτερά τους Με ελπίδα Μήπως χωρέσουν μέσα τους Όλο τον κόσμο   Παρακολουθώ από κάποια απόσταση Λαθραίος…

0 Comments

Παναγιώτης Καποδίστριας: 4 από τα 40+1 ποιήματα σε καιρό πανδημίας  

17 ΞΕΝΙΣΤΗΣ   Εντός ονείρου όνειρο: Ότι όλα μπλακ χιούμορ ήταν- οι νεκροί,  ζωντανοί στη  ρουτίνα σαν άλλοτε   ήδη αβλαβείς κι ερωτοπαθέστατοι προαυλίζονται μα στο πλάνο φαίνεται   ξενιστής φολιδωτός.  …

0 Comments

Δέσποινα Καϊτατζή – Χουλιούμη; Δυο ποιήματα  

Δέηση               Χώρες του ήλιου και δεν μπορείτε ν’ αντικρίσετε τον ήλιο.                              Γιώργος Σεφέρης, «Το ναυάγιο της “Κίχλης”» Για τα δάση τα έκπαγλα που φλέγονται έκπληκτα Για τους δούρειους…

0 Comments