Το πικραμένο νερό   Ήρθανε πάλι απρόσμενοι και βάρβαροι επισκέπτες Και μου χαράξαν το κορμί και το μυαλό Και να ‘μαι τώρα  κορμός χαραγμένος εγώ Κάτι σαν δάκρυ  να στάζω…

Από τα ποιήματα δεν μπορείς να ζήσεις. Δεν εννοώ αυτό που λίγοι το κατάφεραν Αλλά εκείνα τα κενά ανάμεσα στις πτήσεις Που δίποδα φτεροκοπάμε με ή χωρίς φτερά Στο χώμα-…

 Δέηση               Χώρες του ήλιου και δεν μπορείτε ν’ αντικρίσετε τον ήλιο.                              Γιώργος Σεφέρης, «Το ναυάγιο της “Κίχλης”» Για τα δάση τα έκπαγλα που φλέγονται έκπληκτα Για τους δούρειους…

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΓΑΡ Στο πρώτο σου βήμα, μ’ εκείνο το καθάριο και βέβαιο βλέμμα, γύρισα την πρώτη μου σελίδα. Την πρώτη φορά που αμήχανα πρόφερα μισόλογα με κόμπους, μου έγνεψες την…

Την μια , την χλεύαζαν από παιδί, που μάζευε ζιζάνια απ’ τους αγρούς κι όλο στοργή, τα μεταφύτευε στον κήπο κι ετοίμαζε ποτά, πικρά και δύσοσμα. Την άλλην όμως την…

                                                          Ήμουν «υπότιμος» εκπαιδευτικός,                         αφού δεν πρόλαβα  να πάρω διδακτορικό                                                      τότε  «…

V / ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ   Τα άλλα νησιά στο βάθος του πελάγου προσμένουν την ανάδυση   Ο άνεμος βρίσκεται παντού.   Παίρνει δρόμο ποταμού με πικροδάφνες και πικραίνεται παίρνει δρόμο του…

ΝΕΚΥΙΑ Αυτή η νέκυια ποτέ δεν γίνεται σωστά εδώ κάτω γιατί δεν έχουμε καιρό. Μένουν μονάχες κάτι νυχτερίδες ντροπαλές, πιασμένες στα τοιχώματα της σήραγγας, ψυχές της μάνας μας, και περιμένουν…