Ούρσουλα ΛεΓκεν, Δυο ποιήματα. Μτφρ: Έφη Φρυδά
Εις χουν επέστρεφε Πνεύμα, του σώματος τις μεταβάσεις προετοίμασε που 'ναι να 'ρθουν, τις κινήσεις της ύλης που σε βάστηξε. Ανυψώσου στου θυμιάματος τον καπνό. Πέσε πάνω στη γη μαζί…
Εις χουν επέστρεφε Πνεύμα, του σώματος τις μεταβάσεις προετοίμασε που 'ναι να 'ρθουν, τις κινήσεις της ύλης που σε βάστηξε. Ανυψώσου στου θυμιάματος τον καπνό. Πέσε πάνω στη γη μαζί…
ΕΙΠΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ‘ΓΔΥΣΟΥ’ Είπα στην Ποίηση ‘γδύσου’ βγάλε τα φκιασίδια έλα μαζί μου στους βουερούς δρόμους τις μεγάλες σιωπές. Κάποτε περπάτησα στα περιβόλια κάτω από δέντρα με…
Τούτες τις μέρες της Άνοιξης που γίναμε αίφνης τρεις κλεισμένοι μέσα στο σπίτι, περπατώ σε τεντωμένο σκοινί καθημερινά. Σιγανοπερπατώ, κινούμαι σιωπηλά, αναστέλλω κάθε επιθυμία για ωραίες απολαύσεις. Πώς να ισορροπήσω…
Ο Τιτανικός Ένα βουνό, ταξίδι στον ωκεανό πνίγει το φόβο τον αιώνιο της θάλασσας Άνθρωποι πάνω του, όμοιοι θεοί Ραίνει με φως τα σκότη τα απύθμενα σχίζει το άγνωστο γλιστρώντας…
ΑΠΟΓΡΑΦΗ «Το ξύλο αυτό που δρόσιζε το μέτωπό μου τις ώρες που το μεσημέρι πύρωνε τις φλέβες σε ξένα χέρια θέλει ανθίσει.» Γιώργος Σεφέρης, Το ναυάγιο της «Κίχλης» Τον καιρό…
Για μια φορά και έναν καιρό... Έπαιζε με τις λέξεις τις έκανε φιγούρες χορού σώματα που πολιορκούσαν τη νύχτα πλάσματα ανέμελα συντροφικά μα πρόσεχε να μην αγγίζουν το ένα το…
ΤΟ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ Αιχμάλωτη στο κάδρο μένει ακόμα η στιγμή. Μα κάποτε μπορεί και ξεγλιστράει. Τρέχει τότε στον τοίχο, Στάζει στο πάτωμα. Απλώνεται στα έπιπλα, στα χαλιά, στα ρούχα. Εκεί συναντάει…
ΙΧ. Μακεδόνες, θα σας πω τούτα τα λόγια, όχι για να σταθώ εμπόδιο στη λαχτάρα σας να γυρίσετε στην πατρίδα σας ‒ γιατί, όσο εξαρτάται από εμένα τουλάχιστον, μπορείτε…
Φτηνό το φως, φτηνά μαγαζιά, φτηνότερα λόγια. Άλλοι έφυγαν, άλλοι κοιμούνται, άλλοι πεθάνανε. Κι αυτοί κι εκείνοι το ίδιο γερνάνε. Εσύ αρνήθηκες τον γενικό κανόνα. Άφησες πλαγιασμένο στο κρεβάτι σου…
Πρωτομαγιά Υπάρχουν μουσική, στίχοι, χοροί, ψέμα και γαλιφιά… Ας με αποπαίρνουν για τις στροφές – Μέσα τους έχουν ανθρωπιά. Είδα μια γιορτή, γιορτή του Μάη – κι έμεινα έκθαμβος.…
Σέβας για αυτή τη μαύρη πεταλούδα αμφισβητία που, βαριεστημένη από το προβλέψιμο χάος της ανοιξιάτικης φύσης, το όργιο χρωμάτων, ευωδιάς και κίτρινης σκόνης όπου βυθίζει πόδια και μουρίτσα για να…
Μα τι Πρωτομαγιά κι αυτή, αλλιώτικη απ’ τις άλλες. Του κήπου μου οι μυρωδιές κι οι μαργαρίτες στις αυλές, γεμάτες απορία: Πού είναι η Κυρία; οι παπαρούνες μου κι αυτές…