ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ   Θεμιστοκλής, 10 *: Μετάφραση Γεωργία Παπαδάκη

[…] Όταν οι πολίτες έφευγαν με τα πλοία, το θέαμα σε άλλους προκαλούσε λύπη και σε άλλους θαυμασμό για την τόλμη, καθώς, ενώ αλλού έστελναν τις οικογένειές τους, οι ίδιοι…

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: Δυο ποιήματα  

Ονειρικό                         Ι Ηλιοστάλαγμα φωτεινά νερά έμψυχες ομορφιές σχεδόν γυμνές παιχνιδίζουν.   Έσβησαν.   ΙΙ Ποτάμι ξεχειλισμένο νερά στους δρόμους περιγελάνε τα έργα των ανθρώπων.   Πάνε πέταξαν κιόλας μακριά.…

0 Comments

Αλεξάνδρα Ζερβού: ένα ποίημα      

Η ζυγαριά και η  τράπουλα Στην πύλη του Παράδεισου,  Τον κέρδισε στο χαρτοπαίγνιο.  Γελώντας καλοκάγαθα, Εκείνος κατένευσε ν’ ανταποδώσει τη φιλοξενία, να τον δεχτεί για να συγκατοικήσουν,  ώς και να…

0 Comments

William S. Burroughs: Το δάχτυλο, μετάφραση: Βασίλης Πανδής

Ο Λι ανέβαινε αργά στην Έκτη Λεωφόρο από την 42η οδό, κοιτάζοντας μέσα από τα παράθυρα των ενεχειροδανειστηρίων. «Πρέπει να το κάνω», επανέλαβε στον εαυτό του. Και να το. Ένα…

0 Comments

Φάνης Κωστόπουλος: Ένα ποίημα

ΜΝΗΜΗ                         Σκύβω στης Μνήμης τα νερά τα διάφανα                   εκεί που η μορφή σου δεν μπορεί να μου ξεφύγει.                                  Το βλέμμα σου ακτίνα λέιζερ                             διαπερνά τη μνήμη…

0 Comments