Κώστας Μπαλάσκας: Η Φιλοσοφία και οι Επιστήμες
Τα παιδιά της Φιλοσοφίας έφυγαν από το πατρικό τους ένα - ένα για να φτιάσουν το δικό τους σπιτικό. Έτσι προέκυψαν μία – μία οι επιστήμες. Η καθεμιά τους καθόρισε…
Τα παιδιά της Φιλοσοφίας έφυγαν από το πατρικό τους ένα - ένα για να φτιάσουν το δικό τους σπιτικό. Έτσι προέκυψαν μία – μία οι επιστήμες. Η καθεμιά τους καθόρισε…
ΛΟΓΩ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑΣ Πολύ καλή, εξ ουρανού δοσμένη ετούτη η καλλίδωρη κακοκαιρία. Προσφέρει τ’ αναγκαίο πρόσχημα παράκαμψης ως προς την παραβίαση των συνόρων στη θάλασσά μας, που γι’ αυτήν θα…
ΚΡΙΤΙΚΗ (Στην Ανθούλα Δανιήλ) Αφαιρώ διακριτικά μάσκες με πολλά ψιμύθια περούκες που φορούν ουτιδανοί ηθοποιοί για να κρύβουν τα απρόσωπα πρόσωπά τους. Βγαίνω…
Θάνατος από νερό Ο Φληβάς ο Φοίνικας, ένα δεκαπενθήμερο νεκρός, Ξέχασε την κραυγή των γλάρων, το ωκεάνειο κύμα Ξέχασε κέρδος και ζημιά. Yποθαλάσσιο ρεύμα Καθάρισε τα κόκαλά του…
Ράγισε ο ουρανός και το πλευρό μου ακούμπησε στον τοίχο Σου αποκαμωμένο. Ίσως αν άπλωνες το χέρι, είπες Εσύ. Άλλο φτωχός κι άλλο ζητιάνος, Κύριε αποκρίθηκα. Και το κουτί στα…
ΤΑ ΙΕΡΑ ΜΟΥ ΣΚΕΥΗ Ό, τι και αν αγγίζω κόβομαι. Όλα απέκτησαν αιχμές. Και με τον άνεμο ματώνω Για ορατές καταστροφές Κι αόρατες οδύνες. Μέσα στην άχνη Και την…
ΕΣΥ, ΓΙΓΑΝΤΑ, που σηκώνεις Στα εξάρματα των ώμων σου Όλο το βάρος του κόσμου Με τα βουνά, τα πουλιά, τους θεούς Με τους βυθούς της θάλασσας Των βράχων τους γκρεμούς…
Το έβλεπες με την πρώτη ματιά. Ήταν ένα ασυνήθιστο τρίο, όχι για τη σύνθεσή του -νέος μπαμπάς με κιθάρα περασμένη λοξά, νέα μαμά, μωρό στο μάρσιπο στην αγκαλιά της με…
Η πόλη ήταν αστραφτερή. Δυσκολευόταν να πιστέψει ότι είναι πραγματική και όχι αντικατοπτρισμός. Το μόνο που τον έφερνε στην πραγματικότητα, ήταν τα μολυσμένα νερά του ποταμού (αν τα παρατηρούσες από…
Η κραταιά ειρήνη πλούτο γεννά, και άνθη τραγουδιών γλυκόλαλων για τους θνητούς, κνίσα για τους θεούς από μοσχάρια και πυκνόμαλλα αρνιά που αχνίζουν στην χρυσή φωτιά των λαξευτών βωμών. …
Υπαρξιακές ερωταποκρίσεις Τι ωραίος που ήταν ο έρωτας! Πολιορκούσε χωρίς ενοχές πολεμούσε χωρίς αιχμές, χωρίς φιλοδοξίες. Λιοπύρι τα μεσάνυχτα καλοκαιριά στον πάγο έρωτας, το αντίθετο του αληθινού έδινε στο πραγματικό…
Τώρα που οι μέρες μεγαλώνουν Tώρα που οι μέρες μεγαλώνουν, ίσως χωρέσουνε την εκκωφαντική ηχώ από το μισοτελειωμένο παραμύθι που το μονολογείς μουρμουριστά, πάλι και πάλι. Ίσως και να …