Ιορδάνης Παπαδόπουλος: Ένα ποίημα
ΕΡΩΤΙΚΟ Για μέρες στο χέρι πλένω φανέλες τις κάλτσες στη σόμπα αλλάζω μεριά. Σε μπαρ τις νύχτες ξοδεύω τις μπάρες χαϊδεύω σώμα και πνεύμα ματαίως πουλώ. Ο…
ΕΡΩΤΙΚΟ Για μέρες στο χέρι πλένω φανέλες τις κάλτσες στη σόμπα αλλάζω μεριά. Σε μπαρ τις νύχτες ξοδεύω τις μπάρες χαϊδεύω σώμα και πνεύμα ματαίως πουλώ. Ο…
Πόσο ζηλεύω το ανέμελο χαμόγελό σου. Καθησυχάζει τις καθημερινές μου περιπολίες, στους στενούς διαδρόμους της αέναης καταστροφής. Η πόλη αναθαρρεύει για λίγο από τις δολοφονίες. Μέσα από το ανέμελο χαμόγελό…
Ξαφνιάστηκα μόλις άνοιξα το παράθυρο, κι αμέσως ένιωσα ένα τσίμπημα στο στήθος, καθώς δεν τον είδα στη γνωστή θέση στο παγκάκι. Ήμουν έτοιμη να κατεβώ με το τσάι, αλλά είδα…
*Αυτός που ζητάει ένα ποτήρι νερό στις επισκέψεις, είναι ένας αποτυχημένος ομιλητής *Οι πυραμίδες κάνουν την έρημο να καμπουριάζει *Η ψυχανάλυση είναι το τιρμπουσόν της συνείδησης *Το…
Χειμώνας. Εποχή κατάλληλη να τρως λίπη και να βλέπεις χόκεϋ. Τα πρωινά στο χρώμα του κασσίτερου, ο γάτος, ένα μαύρο γούνινο λουκάνικο με κίτρινα μάτια Χουντίνι, πηδάει πάνω στο κρεβάτι…
Στο βλέμμα τους το έβλεπα. Το έβλεπα στο βλέμμα τους. Πως θεωρούσαν μάταιη την ηδονή, μάταιη την νίκη, μάταιη και την ήττα. Μάταιες και όλες οι ουλές στο κορμί τους…
Άρχισα να ζω πραγματικά όταν γνώρισα τη γάμπα της Βέρας. Γάμπα γεροδεμένη, μονοκόμματη. Είχα αράξει δίπλα σ’ ένα παγκάκι στο παρκάκι της γειτονιάς και λιαζόμουν μισοκοιμισμένος. Με το…
Νωχελικά στη σκονισμένην αρχειοθήκη ξαπλωμένη πάντα στο μάθημα προσέχει σιωπηλά ανοιγοκλείνοντας αργά τα νυσταλέα της μάτια. Η φοίτησή της θεωρήθηκε ως εκ τούτου ανελλιπής και η διαγωγή «ἥν ἐπεδείξατο»…
Οι γάτες ονειρεύονται. Σίγουρα. Ονειρεύονται με κλειστά μάτια, ονειρεύονται με ανοιχτά μάτια. Κοιμούνται βαθιά, άλλες φορές έχουν τον ύπνο της εγρήγορσης. Κουνούν τα βλέφαρά τους, βγάζουν ήχους, τινάζονται. Αμφιβάλλω ωστόσο…
Κόκκινη κλωστή δεμένη/ και στη γάτα τυλιγμένη/ δωσ’ της κλώτσο να γυρίσει/ το κονσέρτο να μμμιαουρίσει. Κι έτσι η γατοπαρουσίασή μας αρχίζει, με το κουβάρι της Ντίνας, εκείνης της Αλίκης…
Παλιότερα του άρεσε να επιδιορθώνει ρολόγια, αυτά που είχαν γρανάζια και κουρδιστήρια. Τα παλιά κλασικά ρολόγια. Είχε ένα κουτί με τα κατάλληλα εργαλεία και όταν το ξέχναγε ανοιχτό, ο γάτος…
Οι Γάτες της Αρχαίας Εφέσου «φωνή εγένετο μία εκ πάντων, ως επί ώρας δύο κραζόντωνˑ μεγάλη η Άρτεμις Εφεσίων» (Πράξεις 19,34) Είδες τις γάτες αγέρωχες εδώ κι εκεί…