Υπάρχει ένα λυρικό ποίημα του Νικολάι Γκουμιλιόφ, με τίτλο «Εκείνη», γραμμένο την περίοδο που ο ποιητής περνούσε από τον Συμβολισμό στον Ακμεϊσμό. Ηρωίδα του ποιήματος είναι η γυναίκα του, η…
Στ. 275-2983 Στο μεταξύ ο ΄Ερωτας μέσ’ απ’ το φωτεινό αέρα κατέφθασε αόρατος σκορπώντας γύρω ταραχή, όπως ο οίστρος που ανάμεσα στις νεαρές τού κοπαδιού δαμάλες πέφτει,…
Η γάτα (Στο σημείο αυτό, μια γάτα μαύρη κι άσπρη φαίνεται να ’ρχεται απ’ το μαύρο. Διασχίζει αφηρημένα, ήσυχα, τον παρελθόντα χώρο. Ο λεπτουργός την νιώθει και ταράζεται. Η γάτα…
Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένα μικρό κορίτσι που δεν πήγαινε σχολείο γιατί δεν ήθελε να γίνει σαν τον αδελφό της τον ξερόλα. Έτσι καθόταν στο σπίτι και από…
(Χάνοντας) στο ίδιο στημένο παιχνίδι Δε θα φοβάται πια Μήπως και τον σκοτώσουν Το ποτό και το τσιγάρο Και τ' αχάριστα πλήθη των ανθρώπων…
ΕΡΩΣ ΓΛΥΚΥΠΙΚΡΟΝ ΑΜΑΧΑΝΟΝ ΟΡΠΕΤΟΝ Καθόμουν μόνη Μόνη Και σκεφτόμουν τον έρωτα Τη μόνη αλήθεια Στον επάνω Και στον κάτω κόσμο Κι έφευγα μες στο χρόνο Και πορευόμουν Προς την…
(αποσπάσματα) -άφηναν όλα πίσω μια τόσο δα λακκούβα και μέσα σ’ αυτήν βρώμικα νερά φύλλα έπεφταν επάνω και μικρά ζουζούνια κολυμπούσαν όλος ο κόσμος μια μουσική ένα γέλιο ένα…
Εκεί που βυθίστηκα για να σε βρω έχει χαθεί πια το ον κι άλαλος ο προφήτης της καρδιάς μου. Είσαι σε μια μορφή απόλυτη απρόσιτη και στη ζωή την ίδια,…
Έλιωνε ο καπνός στον αέρα τον παγωμένο, Κι εμένα, ελευθερία μελαγχολική με κρατά μαραζωμένο, Ποθώ με κρύο, ήσυχο ύμνο να υψωθώ. Για πάντα να εξαφανισθώ, αλλά είναι γραφτό να περπατώ…
Μόλις αρχίζει να σουρουπώνει, βγάζω το σκύλο βόλτα. Το σπίτι δε μας κρατάει μέσα, αν και κρατάει ακόμα έναν ωραίο φωτισμό απ’ τις αντηλιές που μας στέλνουν τα τζάμια των…
Ίσως να μην έχω δίκιο. Τα γεγονότα όμως και η απόσταση που με χωρίζει απ΄ αυτά δείχνουν ότι έτσι είναι τα πράγματα. Χωρίς τον Ρομπέν των δασών και τον…
ΤΟΠΙΟ Κανείς δεν καθόταν δίπλα του. Μόνος για πάντα στον απέραντο χρόνο έβλεπε το δίδυμο άστρο να πλέει ακυβέρνητο κάτω από το Άλφα του Κενταύρου. Μαγεμένος όπως παλιά…
