Πάνθηρας το σκοτάδι και απλώνεται, γλυκά πατάει το χώμα, τους σπόρους που φουσκώνουν από κάτω του μη βλάψει. Το σμάλτινο το μάτι του στη στίλβη του ουρανού τού ασέληνου…
(Οι πάλαι ποτέ ειδυλλιακές όχθες του Ιλισσού ) 229a-c ΣΩ. Ας βγούμε από το δρόμο κι ας πάμε κατά τον Ιλισσό κι έπειτα καθόμαστε με ησυχία όπου μας αρέσει.…
Riders on the storm /Into this house we're born / Into this world we're thrown / Like a dog without a bone/ An actor out on loan / / There's a killer on the…
ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΑΠΛΟ Σούρουπο μπήκε και πάλι στο σταθμό σκυφτός απ’ των αποσκευών της ζωής το βάρος. Έβγαλε εισιτήριο απλό κι αγκομαχώντας ήρθε στην πλατφόρμα. Όσα μαζί του κουβαλά - κι…
Υπήρχε στην Ρωσία ένας αυστηρός και επικριτικός κριτικός, που μεταχειριζόταν τον Τσέχωφ για πολλά χρόνια, με επίμονο μίσος. Ακόμη και τώρα, μετά από μισό αιώνα, είναι λυπηρό να διαβάζει κάποιος…
Στον τόπο που τελευταία επισκέπτομαι, τα γκρεμισμένα σπίτια ορθώνονται σιωπηλά την νύχτα. Ζητούν κήπους, κερδίζουν το χορτάρι, τα φυτά,…
ΛΥΚΟΣ Ουρλιάζω τις λέξεις μου στο φεγγάρι στο χαρτί το μελάνι μόνο, φυλακισμένο. ΠΟΙΗΣΗ Μια πράξη διαρκής μονότονη χωρίς σημασία μπροστά σ’ ένα καθρέφτη μια παντομίμα ξεψυχά. ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ…
![Read more about the article Ορφέας Απέργης: Το κουτί[1]](https://www.periou.gr/wp-content/uploads/2019/12/41f8565fe6dacff4ce73e90eeb3ebaae-1.jpg)
Το κουτί Ο άγγελος της ιστορίας δεν κοιτάζει προς το παρελθόν. Ο άγγελος της ιστορίας έχει μάτια διεσταλμένα, και στόμα που χάσκει ανοιχτό και φτερά τεντωμένα, αλλά δεν κοιτάζει προς…
Πριν δυο χρόνια ο κύριος Γιώργος, ο πεθερός της φίλης μου της Ζωής, γιόρτασε τα 100 του χρόνια, έγινε ένας αιωνόβιος. Την ημέρα των γενεθλίων του, μετά τη γιορτή που του ετοίμασε όλη…
Τόσες φορές μες στο σκοτάδι το είχε αφηγηθεί στον εαυτό της πολύ αλλαγμένο. Στο τέλος, δεν πέθαινε το κοριτσάκι. Δεν ήταν ορφανό , είχε μητέρα. Το στελνε σε θελήματα και…
