Λίζα Διονυσιάδου: Η παράξενη πόλη

Η πόλη ήταν αστραφτερή. Δυσκολευόταν να πιστέψει ότι είναι πραγματική και όχι αντικατοπτρισμός. Το μόνο που τον έφερνε στην πραγματικότητα, ήταν τα μολυσμένα νερά του ποταμού (αν τα παρατηρούσες από…

0 Comments

Βακχυλίδης: Παιάνας για την ειρήνη – απόδοση: Παυλίνα Παμπούδη

Η κραταιά ειρήνη πλούτο γεννά, και άνθη τραγουδιών γλυκόλαλων για τους θνητούς, κνίσα για τους θεούς από μοσχάρια και πυκνόμαλλα αρνιά που αχνίζουν στην χρυσή φωτιά των λαξευτών βωμών.  …

1 Comment

Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ: Ένα ποίημα

Υπαρξιακές ερωταποκρίσεις Τι ωραίος που ήταν ο έρωτας! Πολιορκούσε χωρίς ενοχές πολεμούσε χωρίς αιχμές, χωρίς φιλοδοξίες. Λιοπύρι τα μεσάνυχτα καλοκαιριά στον πάγο έρωτας, το αντίθετο του αληθινού έδινε στο πραγματικό…

3 Comments

Μαρία Γεωργαλά: Χαμόγελο

Πόσο ζηλεύω το ανέμελο χαμόγελό σου.  Καθησυχάζει τις καθημερινές μου περιπολίες, στους στενούς διαδρόμους της αέναης καταστροφής. Η πόλη αναθαρρεύει για λίγο από τις δολοφονίες. Μέσα από το ανέμελο χαμόγελό…

0 Comments

Γιώργης Χριστοδούλου: Greguerias του Ραμόν ντε λα Σέρνα

      *Αυτός που ζητάει ένα ποτήρι νερό στις επισκέψεις, είναι ένας αποτυχημένος ομιλητής *Οι πυραμίδες κάνουν την έρημο να καμπουριάζει *Η ψυχανάλυση είναι το τιρμπουσόν της συνείδησης *Το…

0 Comments

Φεβρουάριος, Μάργκαρετ Άτγουντ, μτφρ. Έφη Φρυδά

Χειμώνας. Εποχή κατάλληλη να τρως λίπη και να βλέπεις χόκεϋ. Τα πρωινά στο χρώμα του κασσίτερου, ο γάτος, ένα μαύρο γούνινο λουκάνικο με κίτρινα μάτια Χουντίνι, πηδάει πάνω στο κρεβάτι…

0 Comments