Στο βλέμμα τους το έβλεπα. Το έβλεπα στο βλέμμα τους. Πως θεωρούσαν μάταιη την ηδονή, μάταιη την νίκη, μάταιη και την ήττα. Μάταιες και όλες οι ουλές στο κορμί τους…
Άρχισα να ζω πραγματικά όταν γνώρισα τη γάμπα της Βέρας. Γάμπα γεροδεμένη, μονοκόμματη. Είχα αράξει δίπλα σ’ ένα παγκάκι στο παρκάκι της γειτονιάς και λιαζόμουν μισοκοιμισμένος. Με το…
Νωχελικά στη σκονισμένην αρχειοθήκη ξαπλωμένη πάντα στο μάθημα προσέχει σιωπηλά ανοιγοκλείνοντας αργά τα νυσταλέα της μάτια. Η φοίτησή της θεωρήθηκε ως εκ τούτου ανελλιπής και η διαγωγή «ἥν ἐπεδείξατο»…
Οι γάτες ονειρεύονται. Σίγουρα. Ονειρεύονται με κλειστά μάτια, ονειρεύονται με ανοιχτά μάτια. Κοιμούνται βαθιά, άλλες φορές έχουν τον ύπνο της εγρήγορσης. Κουνούν τα βλέφαρά τους, βγάζουν ήχους, τινάζονται. Αμφιβάλλω ωστόσο…
Κόκκινη κλωστή δεμένη/ και στη γάτα τυλιγμένη/ δωσ’ της κλώτσο να γυρίσει/ το κονσέρτο να μμμιαουρίσει. Κι έτσι η γατοπαρουσίασή μας αρχίζει, με το κουβάρι της Ντίνας, εκείνης της Αλίκης…
Παλιότερα του άρεσε να επιδιορθώνει ρολόγια, αυτά που είχαν γρανάζια και κουρδιστήρια. Τα παλιά κλασικά ρολόγια. Είχε ένα κουτί με τα κατάλληλα εργαλεία και όταν το ξέχναγε ανοιχτό, ο γάτος…
Οι Γάτες της Αρχαίας Εφέσου «φωνή εγένετο μία εκ πάντων, ως επί ώρας δύο κραζόντωνˑ μεγάλη η Άρτεμις Εφεσίων» (Πράξεις 19,34) Είδες τις γάτες αγέρωχες εδώ κι εκεί…
Υπάρχει ένα λυρικό ποίημα του Νικολάι Γκουμιλιόφ, με τίτλο «Εκείνη», γραμμένο την περίοδο που ο ποιητής περνούσε από τον Συμβολισμό στον Ακμεϊσμό. Ηρωίδα του ποιήματος είναι η γυναίκα του, η…
Στ. 275-2983 Στο μεταξύ ο ΄Ερωτας μέσ’ απ’ το φωτεινό αέρα κατέφθασε αόρατος σκορπώντας γύρω ταραχή, όπως ο οίστρος που ανάμεσα στις νεαρές τού κοπαδιού δαμάλες πέφτει,…
Η γάτα (Στο σημείο αυτό, μια γάτα μαύρη κι άσπρη φαίνεται να ’ρχεται απ’ το μαύρο. Διασχίζει αφηρημένα, ήσυχα, τον παρελθόντα χώρο. Ο λεπτουργός την νιώθει και ταράζεται. Η γάτα…
Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένα μικρό κορίτσι που δεν πήγαινε σχολείο γιατί δεν ήθελε να γίνει σαν τον αδελφό της τον ξερόλα. Έτσι καθόταν στο σπίτι και από…
(Χάνοντας) στο ίδιο στημένο παιχνίδι Δε θα φοβάται πια Μήπως και τον σκοτώσουν Το ποτό και το τσιγάρο Και τ' αχάριστα πλήθη των ανθρώπων…
