αβοήθητος αποστεωμένο ανέτειλε το χέρι από τον τοίχο "βοηθήστε με, είμαι αβοήθητος" όσο μια παλλόμενη φωτεινή γραμμή χώριζε με ασάφεια τον υπόγειο στα δύο η σάρκα που σου απέμενε…
Ένα λουλούδι μου χάρισες μάτια μου και τώρα δε ζεί Διώχνει η σκέψη ό,τι απ’ την καρδιά μου δεν αντέχεται Πια δεν τολμάω δε θέλω να τολμήσω Συμπυκνώνομαι…
Σταμάτα πια να κουτουρντίζεις, έλεγε η γιαγιά μου η Πολίτισσα κάθε φορά που κάθιδρη εισέβαλλα στο σπίτι μετά από το τρελό παιχνίδι στα χώματα της γειτονιάς. Έτρεχα στην αγκαλιά της…
ΓΑΛΑΖΙΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ Επάγγελμά μου το γαλάζιο αδιέξοδο, η καλλιέργεια των ιριδισμών σου. Θρησκεία και ζήλος της μορφής σου, στιλπνής αυγής περισπωμένη. Υπαινιγμός ολάνθιστης βροχής, φιλί αλεξίπτωτο. …
Στο λιμάνι του Πειραιά, η νύχτα είναι παράξενη. Μια ομορφιά μυστηριακή ντυμένη με πέπλα σκιάς και ομίχλης . Συχνά κατεβαίνω τα βράδια στην Ε1 και βλέπω τα βαπόρια να φεύγουν…
Κ. Λουκόπουλος: Το μυστικό Ανήμερα της Υπαπαντής, μια βδομάδα αφότου της ήρθαν τα πρώτα έμμηνα κι ενώ κατέβαινε από τις κορυφές μια αιθέρια ομίχλη, βυθίστηκε μέσα της γυρίζοντας από…
Χρύσα Χρονοπούλου Το μυστικό της Αντίκλειας Θυσιάστηκαν άπειρα πρόβατα, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος στον Οδυσσέα για τον Άδη. Όταν άνοιξαν τα σπλάχνα της γης, από μέσα άρχισαν να βγαίνουν…
Καλησπέρα σας. Ονομάζομαι Τασία. Σαν να ‘ναι τώρα θυμάμαι… δυο δωμάτια όλα κι όλα στα προσφυγικά της Κοκκινιάς. Εκεί μας μεγάλωσαν οι γονείς μου, τέσσερα αδέρφια. Πού χώρος για επιθυμίες…
Είχε γίνει μεγάλη φασαρία τότε. «Έφυγε». «Χάθηκε» «Την έκλεψαν». Κι οι κακές γλώσσες, «τέτοια ήταν, τέτοια της ταίριαζαν»… Τα κορίτσια την ζήλευαν κι οι άσκημες την κατηγορούσαν πως άφηνε ξέπλεκες…
Πρώτο συστατικό της συνταγής, και απολύτως απαραίτητο, η ζάχαρη. Ψήστε την λίγο, να καραμελώσει. Θέλει υπομονή αλλά τρελαίνει την όσφρηση. Κουβερτούρα λιωμένη σε μπεν μαρί (χωρίς βιασύνη, για να τη…
Τρίτη Δημοτικού, Σεπτέμβρης, μόλις είχε σχολάσει από τη Βαλαγιάννη. "Κοριτσάκι, μπορείς να χτυπήσεις την πόρτα στο πρώτο πάτωμα, χάλασε το κουδούνι, με περιμένουν και δεν μπορώ ν' ανέβω, πονούν τα…
Το μοναχικό τούτο στειλιάρι άδοξα παρατημένο στη γωνιά, αυτό που τώρα εγώ βαστώ, κάποτε το γνώριζα σε Κατάσταση Ανθηρή στου Δάσους τα βάθη, όλο Χυμούς, όλο Φυλλωσιές, όλο Κλαριά. Τώρα…
