Φάνης Κωστόπουλος: Βολταίρος, Επιστολή προς Οράτιο
Φίλος των στίχων πάντοτε, μα και οδηγημένος Απ’ τον θεό της ποίησης,…
Φίλος των στίχων πάντοτε, μα και οδηγημένος Απ’ τον θεό της ποίησης,…
Θηρίο ανήμερο ο άνθρωπος, ικανός για τα πιο ακραία ζητήματα, για το καλό και το κακό. Φοβερή ικανότητα στην βία, στον πόλεμο. Αλλά κι επιδέξιος θεατρίνος σαν απτός επίγειος άγγελος,…
Μας φέραν απ’ τη δυτική Μικρά Ασία της τωρινής Τουρκίας, μας υποσχέθηκαν έξι δολάρια πλερωμή που δεν μας δώσαν. Μας ξεγελάσαν, μας φορτώσαν φτυάρια, τσεκούρια, ρόπαλα, σφυριά κι αξίνες, μαχαίρια…
Περίμενε κάθε μέρα. Άνοιγε τα μάτια της καταγάλανα κάθε πρωί και περίμενε. Μία καλημέρα, ένα καλόκαρδο χαμόγελο, ένα τηλεφώνημα από αγαπημένα πρόσωπα. Αντ’ αυτού στα αυτιά της έφτανε η…
- Ι - ο πατέρας με στόμα κλειστό ελαφρά τον άγγιζα στο φαρδύ ζωγράφιζα μέτωπό του ένα μήλο * δυό κουρτινάκια τραβηγμένα στα χείλη και τον έβλεπα μέσα... …
(…) Το επώνυμο, / κάπως μου 'πεσε σκύβοντας, /κι εγώ το' δωσα ενέχυρο στον μπακάλη / από τα χρωστούμενα: / μαζεύτηκαν πολλά / από ψωμί και μορταδέλα / και φιάλες κρασί ρετσίνα. / Το πατρώνυμο και…
Γεννήθηκα και έζησα τα πρώτα μου επτά χρόνια στην οδό που είχε το όνομα του σκοτεινού φιλόσοφου. Και νιώθω πάντα σαν να με έχει υπό την προστασία του, σαν να…
Ο Αλέξανδρος πέθανε μεταξύ της 10ης και 13ης Ιουνίου του 323 π. Χ., πριν προλάβει…
Κεφάλαιο 2: Δυο θείτσες και μια Μερσεντές «Δεν είν’ αυτές...» είπε ο Χάρρι από μέσα του. «Δεν μπορεί! Αχ Θεέ μου, ας μην είναι!» Ήταν ένας εξοχικός σιδηροδρομικός σταθμός…
πῶλε Θρηικίη, τί δή με λοξὸν ὄμμασι βλέπουσα νηλέως φεύγεις, δοκεῖς δέ μ᾽ οὐδὲν εἰδέναι σοφόν; ἴσθι τοι, καλῶς μὲν ἄν τοι τὸν χαλινὸν ἐμβάλοιμι, ἡνίας δ᾽ ἔχων στρέφοιμί σ᾽…
ANGLAIS MORT À FLORENCE Κάθε άνοιξη όλο και κάτι λιγότερο γυρνούσε πίσω σ ́ αυτόν. Η μουσική άρχισε να μην επαρκεί. Ο Μπραμς, μολονότι Γνωστός του, ένας σκοτεινός άγνωστος…
Πόσο της άρεσαν οι καλοκαιρινές νύχτες, ζεστές στην καρδιά του Ιουλίου και τον Αύγουστο, να κάθεται στο μπαλκόνι , αργά, ίσα που έπαιρνε να δροσίζει. Στο οπτικό της πεδίο ο…