Αρχοντούλα  Διαβάτη: ΒΑΒΥΛΩΝΑ, Θεσσαλονίκη, Ιούλιος 2019  

Η φίλη μου η Θεανώ,  «μαζί γεννηθήκαμε», έλεγε και μ’ αγκάλιαζε, « μαζί θα πεθάνουμε», με αποτέλειωνε ξεκαρδισμένη στα γέλια. Ήταν τότε ο θάνατος ακριβώς ένα ανέκδοτο, να γελάσουμε με…

0 Comments

Μιχαήλ Σαλτικόφ Σεντρίν: Η κρέμα – Μετάφραση: Ελένη Κατσιώλη

Έφτιαξε η μαγείρισσα την κρέμα και την έβαλε στο τραπέζι. Έφαγαν τα αφεντικά, είπαν ευχαριστώ,ενώ τα παιδιά έγλειφαν και τα δάχτυλα. Είχε πετύχει πολύ η κρέμα, άρεσε σε όλους, όλοι…

0 Comments

 Ελένη Αμαρυλλίς Καρρά: Δυο ποιήματα   

Ανθρωποκάμπιες   Μεσ’ τα κουκούλια μας κρεμόμαστε Περίκλειστοι  Μόνοι Απ’ την αυγή του σύμπαντος Αιωρούμενοι Σε δέντρα ουρανοξύστες Το στόμα γεμάτο νήματα Το βλέμμα σφαλισμένο Είμαστε Το ερωτηματικό του κόσμου.…

0 Comments

 Μάριος Μιχαηλίδης  Μάχαιρα πνιγμένη στο αίμα  

Ο διάκονος  Ανδρόνικος είδε καθ’ ύπνους  Μάχαιρα πνιγμένη στο αίμα και Σπουργίτια με σφαγμένους λαιμούς Να γυροφέρνουν στα στενά της Λευκωσίας Μα το ’πε κι ο λοξίας γέροντας Θεόδουλος Δραγάτης…

0 Comments

Βιβή Γεωργαντοπούλου: “Καταφύγιο”, Τζαίην Ανν Φίλιπς  – μτφρ: Έφη Φρυδά, εκδ. ΕΣΤΙΑ  

Δέκα ζωές.   Βγαίνουν τόσα βιβλία τα τελευταία χρόνια που ακόμα κι ένας συστηματικός αναγνώστης με καλό ένστικτο τα χάνει μπροστά στη συνεχή παραγωγή τους σαν να είναι προϊόντα για…

0 Comments

Δημήτρης Βαρβαρήγος: Ασταθή τα ανθρώπινα

Τι ωραία που ακούγεται η βροχή. Από παιδί, πάντα μου άρεσε...Περίεργο, όταν βρέχει σταματάει το μυαλό μου και βρίσκω ηρεμία. Είναι θεραπευτικό να μη σκέπτεσαι συνέχεια, αλλά στον μεγάλο άνθρωπο…

0 Comments

Παναγιώτης Βούζης: Στέφανος Παντελίδης, Εκεί που δεν με σπέρνουν, εκδόσεις Βακχικόν, Αθήνα 2019, σελ. 85

Δεν φταίει ο άνεμος που μας σκορπά / — φταίει που είμαστε φύλλα. Το ποίημα «Τις πταίει;» ανταποκρίνεται στους ιλιαδικούς στίχους Ζ 146-9, οι οποίοι ανήκουν στο επεισόδιο του Γλαύκου…

0 Comments

 Μιχάλη Κ. Γριβέα: «Ανελκύστε τη σελήνη!»  

Ανελκύστε τη Σελήνη! - ανελκύστε τη Σελήνη! κραύγαζαν αλαλάζοντας τα πλήθη. Μυριάδες εκατομμύρια άνθρωποι, τρομοκρατημένοι,  είχαν μαζευτεί στις ακτές κάνοντας λιτανείες και παρακλήσεις στους θεούς να σηκώσουν το φεγγάρι από…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Η Αχμάτοβα στο Παρίσι

Προσγειωθήκαμε στο Αεροδρόμιο “Σαρλ ντε Γκολ”.  Με λεωφορείο φθάσαμε στο κέντρο. Το κατάλυμά μας, ένα μικρό, μπουτίκ ξενοδοχείο, βρισκόταν στην περιοχή του πύργου του Άιφελ. Τις πρώτες μέρες τις περάσαμε…

0 Comments

Εύα Μοδινού   Αν είσαι…  

Είμαστε από τα ίδια υλικά φτιαγμένοι κι όμως τόσο διαφορετικοί Όταν αποκάμω ανοίγεις την σκιά της φτερούγας σου Όταν αποκάμεις ξεδιψάμε από την ίδια ρίζα   Μας χωρίζει ένας καθρέφτης…

0 Comments