Παλιοφέγγαρο του πάγου Οι ράχες ανθισμένες ήδη μες στο χιόνι και ο άνεμος μιαν ιβουάρ σαρώνει κόμη. Νερό νεκρό έχει ο βωμός, κι η σκέψη ακόμη φεγγαροστέφανο έγχρωμο είναι, σαν…
Φιξ καρέ Ο μηχανικός προβολής απουσιάζει Κι η ταινία έχει κολλήσει, πάλι και πάλι η ίδια σκηνή μ' εκείνον που είναι στην πόρτα, ανένδοτος, που φεύγει, …
ΕΥΑ Με λένε Εύα και είμαι μισή - κομμάτι απ' το πλευρό του άλλωστε - Με αποκάλεσαν άτακτο στοιχείο Έφαγα το κεφάλι του ουροβόρου όφεως Αυτός την ουρά του Ο…
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Τη γλώσσα εδώ μιλούν τα όνειρα στο μισοσκόταδο βαδίζοντας έξω απ’ τον ύπνο. Ι Δεν έχει χρόνο αυτή η πόλη Μια λεπτή βροχή…
Η ποίηση Όλο το απόγευμα ανέμιζαν μπροστά στο μπαλκόνι μας οι πλυμένες κουρτίνες των αποπάνω. Έδωσαν χάρη στην παλιά πολυκατοικία. Η μυρωδιά του μαλακτικού ενώθηκε με τ’ αρώματα του…
Ποίηση είναι Ποίηση είναι ο θρήνος της πραγματικότητας που με ξεπερνάει και με γρήγορα βήματα απομακρύνεται κάθε που κοντεύω ή αλλιώς ένα μήλο που δεν υπάρχει στο τραπέζι ένα…
Μια που στο φετινό μας αφιέρωμα έχουμε ποιήματα για την Ποίηση, ας (ξανα)δούμε και μερικά από ποιητές Δόκιμους, Δοκιμασμένους και Δοκιμαζόμενους. Ας (ξανα)δούμε πώς αντιμετωπίζουν αυτοί το θέμα… Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ…
1. Τα ’βαλε κάποιος όλα σ’ ένα ποίημα κι έμεινε ο κόσμος άδειος να χάσκει να τον καταπιεί Μετά άδειασε το ποίημα αλλά είχε καταστρέψει τον κόσμο. Και μετά Πέθανε…
Το κρυφτό ήταν το αγαπημένο τους παιχνίδι. Ο ποιητής κρυβόταν πίσω απ’ το ποίημα. κρυφογελούσε αθόρυβα. Το παιχνίδι έγινε επικίνδυνο, Όταν το ποίημα αποφάσισε να κρυφτεί πίσω από τον ποιητή.…
Η λεπτή αποχρώσα που ξεχωρίζει την Ποίηση απ' την Οίηση είναι το Π της Πανσελήνου Του Παντός του Πάθους, των Παθών, του Πένθους ίσως και του Παράδεισου
Εγώ, που από ανεπίγνωστη πίνω πηγή Εγώ, που κυνηγώ το άγνωστο πραγματικό Εγώ, που με το μέλος και τη σάρκα την παλλόμενη των λέξεων υπάρχω…
