Γεωργία Καραγιάννη: Τρία ποιήματα
ΠΑΤΡΙΚΟ Στέκεσαι τρίζοντας πατάς προσεκτικά -όχι πάλι βουτιές σε θάλασσες που παραφυλάνε κάτω απ το πάτωμα. - Τώρα και πάντα , τα μεσημέρια κατακαλόκαιρο έρχονται. Όλοι αποσύρονται στους ίσκιους…
ΠΑΤΡΙΚΟ Στέκεσαι τρίζοντας πατάς προσεκτικά -όχι πάλι βουτιές σε θάλασσες που παραφυλάνε κάτω απ το πάτωμα. - Τώρα και πάντα , τα μεσημέρια κατακαλόκαιρο έρχονται. Όλοι αποσύρονται στους ίσκιους…
ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ Έρχονται στιγμές, που χωρίς προσχήματα και υπεκφυγές, χωρίς αναστολές και δικαιολογίες αντιφατικές, ξεπερνώ τις αυταπάτες μου, τις πλάνες μου τις ωραιοποιημένες περιπλανήσεις μου και φεύγω πέρ’ απ’ τα χαλκευμένα όρια της…
(Βρισκόμαστε στην κουζίνα μιας μικρής μονοκατοικίας σε επαρχιακή πόλη. Απέναντι ο νεροχύτης, αριστερά το ψυγείο και δεξιά η ηλεκτρική κουζίνα. Από πάνω ένα μικρό παράθυρο χωρίς κουρτίνες…
Δριμύ το Θέρος Κι ενώ την Άνοιξη ακόμ’ αποζητούμε Εραστές του μελιχρού ονείρου Δριμύ το θέρος θα ενσκήψει Και θα θερίσει πάλι στο σκοτάδι Άγουρα στάχυα ο κεραυνός…
( 5η Σεπτεμβρίου 1968 ) Ποιο ήταν το ιδεολογικό υπόβαθρο του χάους; […] δεν επρόκειτο για μια συγκεκριμένη πολιτική ομάδα.[…] συμφωνούσαν ένθερμα όλοι στον αντιδικτατορικό χαρακτήρα του στρατοπέδου [Παρθένι…
Μεταμόρφωση Μία κάμπια βγήκε από έν' αυγό πριν μερικές μέρες. Το σώμα της είναι μια μηχανή φαγητού, ένα στομάχι πάνω σε πόδια. Πρέπει να συγκεντρώσει πολλή ενέργεια για το στάδιο…
[...] Γιατὶ ἀκόμη κι αὐτὰ τὰ ἱερὰ ἀρχαῖα θέατρα σιωποῦν; (Φρήντριχτ Χαίλντερλιν, Ἄρτος καὶ οἶνος) Η κάθε πέτρα μια γωνιά, το κάθε βότσαλο και στοιχειωμένο δάκρυ. Το κάθε μάρμαρο…
Η βάβω και η όρνιθα Σαν ξημέρωνε, σηκωνόταν πρώτη απ΄ όλους. Στεκόταν μπροστά στον καθρέφτη, κοιταζόταν κι ένιβε με το ΄να χέρι το πρόσωπό της. Η πετσέτα με τη λέξη…
Επιστημονική συνταγή Φρεσκοκομμένο καλοκαίρι καταμεσής παραλίας τεμπέλικα λιάζεται κι απλώνει αντηλιακό με δείκτη υψηλό για τις προσδοκίες. Πέρσι τις έπνιξε ρίχνοντάς τες στα βαθιά έπλευσαν ιατροδικαστές βεβαίωσαν τον…
Κούκλος. Μέσα στο μπλε ραφ κοστούμι του, γινόταν η αιτία για πολλές φαντασιώσεις. Έκατσε στην θέση του οδηγού, φόρεσε τα δερμάτινα γάντια του και ξεκίνησε για το δρομολόγιό του. Περνούσε…
Μια φορά και κάποτε στις αρχές του περασμένου αιώνα ήταν ένα αγόρι ο Νικολάκης. Με φαντασία απαράμιλλη και παράλληλη απειθαρχία για κάθε τι μπανάλ κάθε καλοκαίρι στο νησί μαζί με…
Αθετημένη υπόσχεση Με την Άρτεμη είμαστε αχώριστοι. Τα σπίτια μας έχουν την ίδια αυλή. Η ζωή στο χωριό μας ήταν δύσκολη και σκληρή. Οι χωριανοί παλιότερα πουλούσαν στους εμπόρους…