Γιώργος Καρτάκης: Ingeborg Bachmann, Επίκληση προς τη Μεγάλη Άρκτο

Μεγάλη Άρκτε, κατέβα, δασύτριχη νύχτα, θυσανωτό αγρίμι, με γερασμένα μάτια, αστροκέντητα. Στο ουράνιο ρουμάνι ανοίγουν δρόμο τα ίχνη σου λάμποντας με νύχια αστέρινα. Σε επιφυλακή εμείς για τα κοπάδια, μα…

0 Comments

Νατάσα Κεσμέτη: Δυο ποιήματα με πεταλούδες -Katherine Mansfield – Loren Eiseley

Katherine Masfield     Το γέλιο της πεταλούδας Στό μέσο τῶν πιάτων μας γιά τό κουάκερ Ὑπῆρχε ζωγραφισμένη μιά γαλάζια πεταλούδα Καί κάθε πρωί ἡ προσπάθειά μας ἦταν ποιός θά φτάσει…

0 Comments

Ουίλιαμ Γκόλντινγκ. Ορατό σκοτάδι. μτφρ Έφη Φρυδά

Στο τέρμα του δρόμου, εκεί όπου ψυχή δεν κατοικούσε πια κι ο κόσμος είχε μετατραπεί σε ένα ανοιχτό καμίνι, εκεί όπου ένας φανοστάτης στεκόταν ακόμα ορθός και φώτιζε το δρόμο…

0 Comments

Αλεξάνδρα Ζερβού:  Θέμα Έκθεσης

Εκτίθεται το σώμα μου, κατάστικτο και γυμνωμένο, θύμα ληστείας και βιασμού και σπαραγμού και φόνου στο νέο Μουσείο Εγκληματολογίας. Έλαβα ήδη πρόσκληση τιμητική να παραστώ στην τελετή των εγκαινίων.  …

0 Comments

Γιώργος Καρτάκης: Ο ποιητής και η Μούσα

Στα πίσω χρόνια, που οι αθάνατοι θεοί ανεβοκατέβαιναν σχεδόν καθημερινά από τον Όλυμπο και δεν περνούσε μέρα να μην παίξουν, να γλυκοκοιτάξουν ή να σκανδαλίσουν θνητό, ζούσε στο άστυ των…

0 Comments

Δήμητρα Σταυρίδου: Ανν Σέξτον, Το φυτό της αγάπης

Ένα τερατώδες αλλά υγρό λουλούδι μπλέκεται στα πνευμόνια μου, πλέκεται στην καρδιά μου έρπει ως το λαιμό μου και σαν χταπόδι βυζαίνει τη γλώσσα μου. Το φύτεψες χαρούμενα πέρσι το…

0 Comments