Λίζα Διονυσιάδου: Αφήγηση μιας κυρίας
Στο διήγημα «Η αφήγηση μιας κυρίας», ο μάστορας της αφήγησης ΑντόνΤσέχοβ, αποτυπώνει μέσα σε λίγες σελίδες όλη την ζωή της ηρωίδας -αφηγήτριας. Μια ζωή που πήγε χαμένη όπως τόσες και…
Στο διήγημα «Η αφήγηση μιας κυρίας», ο μάστορας της αφήγησης ΑντόνΤσέχοβ, αποτυπώνει μέσα σε λίγες σελίδες όλη την ζωή της ηρωίδας -αφηγήτριας. Μια ζωή που πήγε χαμένη όπως τόσες και…
Μεγάλη Άρκτε, κατέβα, δασύτριχη νύχτα, θυσανωτό αγρίμι, με γερασμένα μάτια, αστροκέντητα. Στο ουράνιο ρουμάνι ανοίγουν δρόμο τα ίχνη σου λάμποντας με νύχια αστέρινα. Σε επιφυλακή εμείς για τα κοπάδια, μα…
Katherine Masfield Το γέλιο της πεταλούδας Στό μέσο τῶν πιάτων μας γιά τό κουάκερ Ὑπῆρχε ζωγραφισμένη μιά γαλάζια πεταλούδα Καί κάθε πρωί ἡ προσπάθειά μας ἦταν ποιός θά φτάσει…
«Φώτο-Μπράχος 'πο το Σούλι, τα σιουλβάρια σα σακούλι, Φώτο-Μπράχος 'πο το Σούλι, τα σιουλβάρια σα σακούλι...» Οι παιδικές φωνές ακολουθούσαν τον σκυφτό γέρο σαν αχός. Κι εκείνος χαμογελούσε με το…
Δεν είναι στη πρώτη τους νιότη, η εμφάνιση τους όμως κρύβει φιλάρεσκα κάποια χρόνια. Λένα και Βάσια. Στενές φίλες. Όχι από παλιά, πριν τρία χρόνια, από την πρώτη στιγμή που…
Στο τέρμα του δρόμου, εκεί όπου ψυχή δεν κατοικούσε πια κι ο κόσμος είχε μετατραπεί σε ένα ανοιχτό καμίνι, εκεί όπου ένας φανοστάτης στεκόταν ακόμα ορθός και φώτιζε το δρόμο…
Εκτίθεται το σώμα μου, κατάστικτο και γυμνωμένο, θύμα ληστείας και βιασμού και σπαραγμού και φόνου στο νέο Μουσείο Εγκληματολογίας. Έλαβα ήδη πρόσκληση τιμητική να παραστώ στην τελετή των εγκαινίων. …
ΑΤΥΧΗΜΑ Στην προσπάθειά μου να ξεκολλήσω από μέσα μου την αγάπη μ’ ένα μαχαίρι έκοψα την καρδιά μου. ΑΜΗΧΑΝΙΑ Καπνίζω τον ένα στίχο μετά τον άλλο. Δίπλα μου…
Στα πίσω χρόνια, που οι αθάνατοι θεοί ανεβοκατέβαιναν σχεδόν καθημερινά από τον Όλυμπο και δεν περνούσε μέρα να μην παίξουν, να γλυκοκοιτάξουν ή να σκανδαλίσουν θνητό, ζούσε στο άστυ των…
ΚΑΙΡΟ ΠΡΙΝ ΦΥΓΟΥΝ Την μια φορά δεν το κατάλαβα και αντιδρούσα έντονα, με γκρίνια. Την άλλη το 'νιωσα κι ήμουν διαλλακτική και τρυφερή. Μάταιος κόπος. Κάποιοι αγαπημένοι μας εγκαταλείπουν ψυχικά…
1 Μόλις εμφανίστηκε στο roof-garden του ξενοδοχείου μου φάνηκε ότι ο χρόνος σταμάτησε να κυλάει. Και δεν ήμουν ο μόνος που ένιωσε έτσι. Για μια στιγμή όλοι έπαψαν να μιλάνε…
Ένα τερατώδες αλλά υγρό λουλούδι μπλέκεται στα πνευμόνια μου, πλέκεται στην καρδιά μου έρπει ως το λαιμό μου και σαν χταπόδι βυζαίνει τη γλώσσα μου. Το φύτεψες χαρούμενα πέρσι το…