Μαζεύτηκαν στην αποβάθρα Σούρουπο κι η θάλασσα μουντή Γλάροι πεινασμένοι φτερουγίζουν Κρώζουν μονότονα Ανήσυχοι Μια ξεχασμένη γυναίκα ανέβηκε στο ξύλινο παγκάκι Μόνη στο σύθαμπο Τα χέρια σφιχτά μπροστά της Ψύχρα…
ΨΗΛΑ ΣΤΑ ΜΕΤΕΩΡΑ Σιγανοψιχάλιζε κείνο το πρωί στα Μετέωρα. Ήταν η μέρα της σύναξης των θεών, η μέρα της σπονδής των ανθρώπων και είχαμε κινήσει από τη γη των…
ΘΕΑΤΡΟΠΟΙΗΣΗ Κάποια έργα τελειώνουν πριν πέσει η αυλαία Άλλα τελειώνουν πριν ανοίξει Τα σπουδαιότερα Παίζονται διαρκώς κάτω από την πόλη Κανείς δεν πάει να τα δει Είναι όλοι υπεράνω…
[…] Τότε λοιπόν (στον εξοστρακισμό2 του Αριστείδη), όταν γράφονταν τα όστρακα, λέγεται πως κάποιος αγράμματος και εντελώς άξεστος έδωσε το όστρακο στον…
Ένας στρόβιλος από ήχους, χρώματα, γέλια, τραγούδια, μαύρα γυαλιστερά μαλλιά, κροτάλισμα τροχών, φούστες κλαρωτές, χρώματα, χρώματα, λάμψεις από χρυσά χαμόγελα. Οι τσιγγάνοι διέσχιζαν το χωριό. Ο μύθος τους πήγαινε μπροστά,…
Γιατί ήρθες εδώ μπαμπά; Ήσυχα είναι εκεί Και σκιερά Μήπως να γυρίσεις πίσω... Τι έγινε εδώ, θέλω να δω Μα τίποτα δεν βλέπω. Πού είναι το σπίτι στον πευκώνα,…
Βυζαντινές φωνές Ημέρες με τα ''Υπερμάχω'' και τα ‘'χαίρε'' φυσάνε μέσα στην ψυχή βυζαντινές φωνές. Τις νύχτες, οι σκιές είναι μητέρες που φέρνει αντάμα της η Παναγιά, να ξεπονάνε κάθε…
ΑΝΑΣΤΑΣΗ Τρέφονται με πρωθύστερα "τετέλεσται" οι έρωτες - πλημμελείς εκ γενετής. Και ποιος θα πει στους πόσους θανάτους ανασταίνεται η Αγάπη; ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΣΤΟ ΤΖΑΜΙ Απεγνωσμένη …
Παλιά, κάθε Πάσχα, αφού τρώγαμε το ψητό αρνί, την επόμενη μέρα, την Δευτέρα της Διακαινησίμου, μου χάριζαν τα τέσσερα κότσια, τους αστράγαλους δηλαδή του ζώου. Κι εγώ τα χαιρόμουν έτσι…
ΕΣΤΑΥΡΩΤΑΙ Ο ΕΜΟΣ ΕΡΩΣ* …
Blue Lazarus Σου είπα να με περιμένεις, τι βιασύνη ήταν αυτή; Πήγες και πέθανες! Τώρα πρέπει να σε ξυπνήσω απ’ τον ξύλινο ύπνο. Με κάτι να σε δελεάσω. Γιατί…
