Οι νύμφες της Ωγυγίας Ι. Στον γυρισμό τους απ’ τον πόλεμο, τους ξέβραζε το κύμα στο νησί μας. Αιμορραγούσαν και ξερνούσαν θαλασσόνερο. Ήτανε ξέπνοοι, παραλογισμένοι. Στον ύπνο τους, έκλαιγαν…
ΘΕΟΜΑΧΙΑ Μήτε ο φόρος ο ληστρικός που έρχεται ανελέητα και ορμητικά σαν αυγουστιάτικο μελτέμι, μήτε η αρρώστια που χτυπάει γύρω μου κι ακόμη ασύστολα μ’ αποφεύγει, μήτε ο Θάνατος…
Στα μάτια των ανθρώπων του 21ου αιώνα τα μεσαιωνικά κάστρα περιβάλλονται από μια αύρα που είναι πολύ ρομαντική. Όντας κτίρια εντυπωσιακά και αγέρωχα, χτισμένα σ’ εποχές ανήσυχες και επισφαλείς, κατέληξαν…
Μεσ’ από βάθος σκοτεινό αρχοντικού θαλάμου - που απόμακρα ο Τίβουλλος κι ο…
Γ ι α τ ο π ο ί η μ α Με πορφυρό της Αγάπης αίμα Θα γράψω το ποίημα αυτό. Ερήμην σου. Με υλικό…
ΕΚΕΙ ΚΥΡΙΩΣ Θα ’ρθει καιρός που θα βυθιστεί κι η ποίηση στο σταχτί νερό της λησμονιάς, ή τέλος πάντων, αυτά τα όνειρα που μας συστήθηκαν ως ποίηση, θα βυθιστούνε…
Ο Ποιητής Διάβαζε τα ποιήματά του Στο κοινό Λες και ήταν προσευχή Οι λέξεις ολοκλήρωναν μια μια Με το σωστό ρυθμό Την αναπνοή τους Και παραχωρούσαν τη θέση τους στις…
Παλιοφέγγαρο του πάγου Οι ράχες ανθισμένες ήδη μες στο χιόνι και ο άνεμος μιαν ιβουάρ σαρώνει κόμη. Νερό νεκρό έχει ο βωμός, κι η σκέψη ακόμη φεγγαροστέφανο έγχρωμο είναι, σαν…
Φιξ καρέ Ο μηχανικός προβολής απουσιάζει Κι η ταινία έχει κολλήσει, πάλι και πάλι η ίδια σκηνή μ' εκείνον που είναι στην πόρτα, ανένδοτος, που φεύγει, …
ΕΥΑ Με λένε Εύα και είμαι μισή - κομμάτι απ' το πλευρό του άλλωστε - Με αποκάλεσαν άτακτο στοιχείο Έφαγα το κεφάλι του ουροβόρου όφεως Αυτός την ουρά του Ο…
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Τη γλώσσα εδώ μιλούν τα όνειρα στο μισοσκόταδο βαδίζοντας έξω απ’ τον ύπνο. Ι Δεν έχει χρόνο αυτή η πόλη Μια λεπτή βροχή…
Η ποίηση Όλο το απόγευμα ανέμιζαν μπροστά στο μπαλκόνι μας οι πλυμένες κουρτίνες των αποπάνω. Έδωσαν χάρη στην παλιά πολυκατοικία. Η μυρωδιά του μαλακτικού ενώθηκε με τ’ αρώματα του…
