Κώστας Γιαννόπουλος. Ποίηση
Ποίηση είναι ένα ρόδο που φωτίζει το σκοτάδι Ποίηση είναι το λευκό γιασεμί που δεν σκοτεινιάζει Ποίηση είναι ένα παιδί που γελά Ποτέ δε σκέφτηκα τι είναι ποίηση Γιατί δεν…
Ποίηση είναι ένα ρόδο που φωτίζει το σκοτάδι Ποίηση είναι το λευκό γιασεμί που δεν σκοτεινιάζει Ποίηση είναι ένα παιδί που γελά Ποτέ δε σκέφτηκα τι είναι ποίηση Γιατί δεν…
Αισιόδοξο Ήρθε η Άνοιξη ξανά. Παπαρούνες πνίγονται στον πράσινο πολτό της. Όμως εγώ θα γράψω ένα ποίημα αισιόδοξο που να μιλά για μέλισσες υπέρβαρες για έναν ήλιο με…
Καημένοι ποιητές πώς γίνεται ο μονόχειρας ν’ αγκαλιάσει πώς γίνεται ο τυφλός να δει πώς γίνεται οι λέξεις μας να μιλήσουν τη θάλασσα καημένοι ποιητές στο βυθό των λέξεων ο…
Ποίηση Ποίηση είναι Τα όνειρα που έρχονται Ενώ δεν είσαι κοιμισμένος. Είναι η βροχή Που πέφτει στα φύλλα Ενός δέντρου που δεν υπάρχει. Να αυτοπυροβολείσαι Με ένα άσφαιρο όπλο Και…
Ο μονόλογος της ερχομένης Ανήκω στα φυτά της οικογένειας των εβενοειδών... Ουδέποτε εξαγνίζομαι μονάχα αποξεχνιέμαι σκοντάφτω πριν φανερωθώ και στη σκηνή διά θαλάσσης ανεβαίνω. Ανέγγιχτη και τρυφερή ανεξιλέωτη και παγωμένη…
Charles Beaudelaire Το κρασί του δολοφόνου (απόσπασμα ) H γυναίκα μου νεκρή∙ είμαι λεύτερος! Μπορώ να πιω όσο τραβάει η ψυχή μου. Όταν στο σπίτι γύριζα απένταρος, Απ’…
Στην Ανθούλα Δανιήλ Τα ποιήματα, τα οποία αντιστέκονται κάθε φορά που επιχειρούνται ακόμη και οι μεθοδικότεροι των σχολιασμών τους από έγκριτους ερμηνευτές, ανήκουν προφανώς στην κατηγορία που περιλαμβάνει…
Τροπική βροχή Είναι πολλή δεν την κρατούν οι μαστοί τ’ ουρανού στάζουν ευχέρεια, στάζουν ευδαιμονία παντού, από παντού χορτασμένη δεν μιλάει για πληθώρα ή στέρηση για ουρανούς που δεν…
Μισή αρχοντιά Καθαρίζω τον καθρέφτη της μνήμης. Τρίβω δυνατά με απορρυπαντικό για τα άλατα, δεν αρκεί το άλλο, το γνωστό για τα τζάμια. Το είδωλό σου, θαμπό αρχικά, απομακρύνεται τελείως,…
Στο καφενείο ο παπάς κι ο δάσκαλος έπιναν καφέ σκυφτοί κι αμίλητοι, γεμάτοι θλίψη. Στους δρόμους γκλιγκάνιζαν οι κουδούνες, σφύριζαν οι κουδουναραίοι. Όλη τη μέρα πετάγονταν από γωνίες και τρομοκρατούσαν…
94D οὔ μ᾽ ἔτι, παρσενικαὶ μελιγάρυες ἱαρόφωνοι, γυῖα φέρην δύναται· βάλε δὴ βάλε κηρύλος εἴην, ὅς τ᾽ ἐπὶ κύματος ἄνθος ἅμ᾽ ἀλκυόνεσσι ποτήται νηδεὲς ἦτορ ἔχων, ἁλιπόρφυρος ἱαρὸς ὄρνις. Δε…
Οι χρήσεις της θλίψης (στον ύπνο μου ονειρεύτηκα αυτό το ποίημα) Κάποιος που αγαπούσα μου’ δωσε κάποτε ένα κουτί όλο σκοτάδι Μου πήρε χρόνια να καταλάβω Ότι κι…