Κώστας Γιαννόπουλος. Ποίηση

Ποίηση είναι ένα ρόδο που φωτίζει το σκοτάδι Ποίηση είναι το λευκό γιασεμί που δεν σκοτεινιάζει Ποίηση είναι ένα παιδί που γελά Ποτέ δε σκέφτηκα τι είναι ποίηση Γιατί δεν…

0 Comments

Μαρία Κουγιουμτζή Ποίηση

Ποίηση Ποίηση είναι Τα όνειρα που έρχονται Ενώ δεν είσαι κοιμισμένος. Είναι η βροχή  Που πέφτει στα φύλλα  Ενός δέντρου που δεν υπάρχει. Να αυτοπυροβολείσαι Με ένα άσφαιρο όπλο Και…

0 Comments

Ευτυχία Αλεξάνδρα Λουκίδου: Ένα ποίημα

Ο μονόλογος της ερχομένης Ανήκω στα φυτά της οικογένειας των εβενοειδών... Ουδέποτε εξαγνίζομαι μονάχα αποξεχνιέμαι σκοντάφτω πριν φανερωθώ και στη σκηνή διά θαλάσσης ανεβαίνω. Ανέγγιχτη και τρυφερή ανεξιλέωτη και παγωμένη…

1 Comment

Charles Beaudelaire – Paul Verlain:  Δυο ποιήματα –  Απόδοση: Φάνης Κωστόπουλος  

Charles Beaudelaire Το κρασί του δολοφόνου  (απόσπασμα )     H γυναίκα μου νεκρή∙ είμαι λεύτερος! Μπορώ να πιω όσο τραβάει η ψυχή μου.  Όταν στο σπίτι γύριζα απένταρος, Απ’…

0 Comments

Γιώργος Βέης: ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ -από στήθους

Στην Ανθούλα Δανιήλ       Τα ποιήματα, τα οποία αντιστέκονται κάθε φορά που επιχειρούνται ακόμη και οι μεθοδικότεροι των σχολιασμών τους από έγκριτους ερμηνευτές, ανήκουν προφανώς στην κατηγορία που περιλαμβάνει…

0 Comments

Αλέξανδρος Βαναργιώτης: Απόκριες στο χωριό

Στο καφενείο ο παπάς κι ο δάσκαλος έπιναν καφέ σκυφτοί κι αμίλητοι, γεμάτοι θλίψη. Στους δρόμους γκλιγκάνιζαν οι κουδούνες, σφύριζαν οι κουδουναραίοι. Όλη τη μέρα πετάγονταν από γωνίες και τρομοκρατούσαν…

0 Comments

Αλκμάν:  Απόδοση Κώστας Καβανόζης  

94D οὔ μ᾽ ἔτι, παρσενικαὶ μελιγάρυες ἱαρόφωνοι, γυῖα φέρην δύναται· βάλε δὴ βάλε κηρύλος εἴην, ὅς τ᾽ ἐπὶ κύματος ἄνθος ἅμ᾽ ἀλκυόνεσσι ποτήται νηδεὲς ἦτορ ἔχων, ἁλιπόρφυρος ἱαρὸς ὄρνις. Δε…

0 Comments