Σταύρος Δάλκος: Σαν κι εμένα
Σαν τα μικρά γατιά που πετιούνται ξαφνικά στις λεωφόρους Σαν τα γυμνά μωρά που ξυπνάνε ξαφνικά μες στον χρόνο Σαν κι εμένα https://youtu.be/h7FOq-nBrNg
Σαν τα μικρά γατιά που πετιούνται ξαφνικά στις λεωφόρους Σαν τα γυμνά μωρά που ξυπνάνε ξαφνικά μες στον χρόνο Σαν κι εμένα https://youtu.be/h7FOq-nBrNg
Φιλί πληγή Η πληγή απ’ το φιλί θεραπεύεται αλλά δεν ιάται παρά μόνο με φιλί. Ερωτικό Ολόγιομο το φεγγάρι ασήμωνε την άργιλο που σπαρταρούσε στις παλάμες μου με μικρές φωνές…
Τακ...τακ ....τα ...τακουνάκια... Τακ... τακ... τα... τακουνάκια... Ισιώνει το φουστάνι της που τσιτώνει στην κοιλιά γιατί έχει και τα παχάκια της. Δεν είναι και παιδούλα πια.. Γκλιν...γκλαν... κουδουνίζουν τα βραχιόλια…
Έβγαιναν για βόλτα κάθε σούρουπο. Χειμώνα, καλοκαίρι. Καθημερινές και αργίες. Εκείνη, ψηλή, λιπόσαρκη, αγέρωχη, παρά την ορατή πια κύφωσή της, με τα άλλοτε χρυσοκάστανα μαλλιά της, λευκά τώρα, δεμένα…
Παρατηρώ την Σμόκυ την γάτα μου, που τώρα που μπαίνει η άνοιξη και γίνεται ο καιρός ευχάριστος, μοιάζει σαν να ξύπνησε από χειμερία νάρκη και είναι όλο κέφι και ενέργεια.…
Ξεχειμωνιάζοντας Είναι ο καιρός της ευκολίας, να κάνεις τίποτα δεν έχεις. Στροβίλισα τον εξολκέα της μαμής, Έχω το μέλι μου, Έξι γυάλες από δαύτο, Έξι γατίσια μάτια στο κελάρι, …
Μπορεί πλέον να μπαινοβγαίνει μόνο από την πίσω πόρτα, της αυλής. Έχει κλείσει το σπίτι από μπροστά, με τα κόντρα πλακέ θαλάσσης στα κουφώματα, για να το προστατεύσουν από τη…
Είχε αρχίσει να ψιχαλίζει όταν έσπρωξα την πόρτα και μπήκα στην ταβέρνα, αφήνοντας πίσω μου τη βουή του δρόμου και τη βροχή που ερχόταν. Ήταν ακόμα πρωί…
O γάτος, αυτός εκεί, είναι, όπως βλέπετε, στη γωνιά του και μέσα στη γούνα του. Έχει τη ζεστασιά του, νιώθει καλά και είναι μονάχος του. Έχει - δεν μπορούσε να…
605 Page μόνος ἅλιος ἐν οὐρανῶι Μόνος ο ήλιος στον ουρανό 567 Page τοῦ καὶ ἀπειρέσιοι πωτῶντ᾽ ὄρνιθες ὑπὲρ κεφαλᾶς, ἀνὰ δ᾽ ἰχθύες ὀρθοὶ κυανέου ᾽ξ ὕδατος ἅλ-…
Την Παρασκευή στις τέσσερις του Μάη, που πήρα το πλοίο για το νησί μας, υπήρχε κάτι που δεν πήγαινε καλά. Είχα μια ανησυχία και δεν μπορούσα να χαλιναγωγήσω τη σκέψη…