Τίνα Σπυράτου: Δύο πεζά

Τακ...τακ ....τα ...τακουνάκια... Τακ... τακ... τα... τακουνάκια... Ισιώνει το φουστάνι της που τσιτώνει στην κοιλιά γιατί έχει και τα παχάκια της. Δεν είναι και παιδούλα πια.. Γκλιν...γκλαν... κουδουνίζουν τα βραχιόλια…

0 Comments

Έλενα Χουζούρη:  Η κυρία και ο γάτος       

  Έβγαιναν για βόλτα κάθε σούρουπο. Χειμώνα, καλοκαίρι. Καθημερινές και αργίες. Εκείνη, ψηλή, λιπόσαρκη, αγέρωχη, παρά την ορατή πια κύφωσή της, με τα άλλοτε χρυσοκάστανα μαλλιά της, λευκά τώρα, δεμένα…

0 Comments

Σύλβια Πλαθ: Δυο ποιήματα – μετάφραση: Έφη Φρυδά  

 Ξεχειμωνιάζοντας Είναι ο καιρός της ευκολίας, να κάνεις τίποτα δεν έχεις. Στροβίλισα τον εξολκέα της μαμής, Έχω το μέλι μου, Έξι γυάλες από δαύτο, Έξι γατίσια μάτια στο κελάρι,  …

3 Comments