Γιώτα Μπιλίρη: Για τον πατέρα

Χαιρέτισε ποτέ δεν έφυγε στέγνωσε στην κόγχη του μπαλκονιού /σαν καφεδάκι/ φράση ήτανε σε επανάληψη επιτέλους δεν ήτανε να προχωρήσει το παιδικό μας παραμύθι   Του κάκου περιμένουμε στο σπίτι…

0 Comments

Χοσέ Μαρτί: Δυο πατρίδες. (Από την ποιητική συλλογή, Flores del destierro). Mτφρ. από τα ισπανικά: Ευμορφία Μαντζαβίνου

                              DOS PATRIAS Δυο πατρίδες έχω εγώ: Την Κούβα και τη νύχτα Ή μήπως είναι μια οι δυο τους; Πριν καλά καλά απεκδυθεί το μεγαλείο του ο ήλιος, με μακριά…

0 Comments

Rosario Ferré: La muñeca menor . Μτφρ.από τα ισπανικά: Ευμορφία Μαντζαβίνου

Η μικρότερη κούκλα                                                                         A prof. José Ramón González García   Η γριά θεία από πολύ νωρίς είχε βγάλει το καρεκλάκι της στο μπαλκόνι που έβλεπε στη φυτεία του ζαχαροκάλαμου.…

0 Comments

Έφη Φρυδά. Ο κύριος Τιμολέων, για 15 λεπτά της ώρας λέων

Οι μαθητικές εκδρομές είναι πάντα κορυφαίο γεγονός στο σχολικό έτος. Φέτος η 3η λυκείου Ηλιούπολης έχει με το αίμα των γονιών μαζέψει τα χρήματα για την τριήμερη εκδρομή στο Παρίσι.…

0 Comments

Γκυ  ντε  Μοπασσάν: Ο σύρτης. Μτφρ.: Φάνης Κωστόπουλος:       

   Τα  τέσσερα ποτήρια της παρέας έμεναν τώρα μισογεμάτα, πράγμα που έδειχνε ότι οι συνδαιτυμόνες είχαν τελειώσει το φαγοπότι τους. Άρχισαν τότε να μιλούν χωρίς ν’ ακούν τι λέει ο…

0 Comments

Onelio Jorge Cardoso (1914-1986, La Habana, Cuba), El caballo de coral. Μτφρ. από τα ισπανικά: Ευμορφία Μαντζαβίνου

Το άλογο από κοράλλι   Ήμασταν τέσσερις στο πλοιάριο που πηγαίναμε να ψαρέψουμε αστακούς. Η Εουμέλια είχε μόνο ένα κατάρτι, όταν λοιπόν τη νύχτα κάποιος από μας έπιανε στα χέρια…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Φωτακτίνες

Φωτακτίνες   Φωτοδίνες, φωτακτίνες, φωτοπαγίδες. Φωτοκρύπτες, φωτοτρίπτες, φωτοσκιάσεις. Φωτίστηκες, φωτισμένος, φωτοφράκτης. Μέσα σε τόση φωτεινιά, σκοτίστηκες Ακούγοντας άλλων διαβολές Επί τού πρακτέου. Το επιστητόν Φάος αλγεινόν εστί Δια τους παροικούντας…

0 Comments

Γιάννης Κονδυλόπουλος: Ανίερες αποκρίσεις (Στο «Θερινό ηλιοστάσι» του Σεφέρη)

Α΄ «και τούτη η γυναίκα που την είδες όμορφη, μια στιγμή λυγίζει δεν αντέχει πια γονάτισε.»   Την είδες όμορφη το χάραμα εκείνου του καλοκαιριού της νιότης σου. Τ’ άσπρο…

0 Comments

Αλεξάνδρα Ζερβού: Η Ελένη και ο δούρειος ίππος, ή η εκδίκηση της παιδικής ηλικίας

Η κυρία Ελένη Τυνδαρίδη, συνταξιοδοτήθηκε από την τοπική Αρχαιολογική Υπηρεσία, όπου δούλευε σαράντα χρόνια. Έφυγε με κάποιες τιμές, ίσως γιατί η ίδια δεν τις κυνήγησε ποτέ της, ούτε και διεκδίκησε…

0 Comments