Ένα τερατώδες αλλά υγρό λουλούδι μπλέκεται στα πνευμόνια μου, πλέκεται στην καρδιά μου έρπει ως το λαιμό μου και σαν χταπόδι βυζαίνει τη γλώσσα μου. Το φύτεψες χαρούμενα πέρσι το…
1. Έκλεψα έναν άντρα αλλά ποτέ μου κάτι αξίας Σηκώνω το ρολό από μπαμπού 2. Θέλοντας να ερωτευτώ πετάω μια φραουλίτσα μες το στόμα μου 3. Φως πυγολαμπίδας: Λοξοδρομώ από…
Ο Χατζή Μουράτοφ[1] κατέβηκε απ’ τα βουνά να πολεμήσει λιγουλάκι. Οι μαχητές του βαρέθηκαν να κάθονται στα σκοτεινά φαράγγια, άλλωστε έπρεπε να εκδικηθούν τους άπιστους για τον δολοφονημένο ύπουλα -με…
Αποτύπωμα Ζύγισα τη ζωή μου λάθος σαν θέλησα τα χρόνια να μετρήσω Τα ίχνη μόνο και οι μνήμες μένουν τον ακαθόριστο χρόνο να διηγούνται * Πεταλούδες Δύο πεταλούδες στάθηκαν και…
οἴαν τὰν ὐάκινθον ἐν ὤρεσι ποίμενες ἄνδρες πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δέ τε πόρφυρον ἄνθος (ἔτσι ὅπως τήν ὑάκινθο τσοπάνηδες στά ὄρη τσαλαπατοῦν καί κείτεται χάμω τό κόκκινο ἄνθος) Σαπφώ Ἡ…
1. Εκείνο το δύσκολο καλοκαίρι που δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ-δηλαδή να διαβάσω, είδα τα χέρια της αμμουδιάς. Ξεφύλλιζα ένα περιοδικό μήπως βρω κάτι ενδιαφέρον. Ούτε κι αυτό κατάφερα. Είχε ανοίξει…
Στῆθι, ξένε, καὶ οἴκτιρον˙ κοριτσάκια μικρὰ ἀγκαλιὰ ἔχουν μάθει τὸν θάνατο.
Ήρθες εχθές πατέρα Να βγαίνεις σ’ είδα πίσω από την κατάφορτη ροδιά Πόση ομορφιά! Οι φυλλωσιές οι πλούσιες σε σκεπάζαν Ήσουνα δέντρο θαλερό Μα τι παράξενο, στη χούφτα σου τα…
ΧΑΡΤΦΟΡΝΤ, ΚΟΝΕΤΙΚΑΤ Το προχωρημένο φθινόπωρο η γαλάζια πικέα βλέπει πάλι το ίδιο όνειρο και δεν ξαφνιάζεται οι φωνές των παιδιών καθώς μπαίνουν επιτέλους στο σπίτι οι κρανιές, τα…
Όταν οι άλλοι ετοιμάζονται τα Σάββατα το απογευματάκι να πεθάνουν βαρώντας κόρνες ως χαρμόσυνες αναγγελίες γάμων στις εθνικές, εγώ έχω ξωμείνει από καφέ στο ακατάστατο διαμέρισμα μου. Ρίχνω, λοιπόν, αξύριστος…
Σ’ ένα χωριό κάπου στους πρόποδες της Γκιώνας πριν λίγα χρόνια Η 80χρονη μαυροφορεμένη θεια1-Αγγέλω έβοσκε σε μια πλαγιά του βουνού τις φιλενάδες της, τις γίδες,2 τη Λιάρα, τη…
ΑΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ Γύρω στη λάμπα που άναβα να φωτίσω τις νύχτες μου βρήκα ένα σωρό σταχτιές πεταλούδες καμένες και καθώς καθάριζα τα μαυρισμένα κορμιά τους απ’ το τραπέζι…
