ΦΩΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΣ: Παρέλαση
Ανήλικο φεγγάρι κοίταζε απ’ το παράθυρο τι κοίταζε έβλεπε τ’ άλλο πρωί παρέλαση μαθητική σαρανταποδαρούσα, ολόκληρη απ’ τον σημαιοφόρο ως τη δόξα έβλεπε να βυθίζεται στη μέση ηλικία…
Ανήλικο φεγγάρι κοίταζε απ’ το παράθυρο τι κοίταζε έβλεπε τ’ άλλο πρωί παρέλαση μαθητική σαρανταποδαρούσα, ολόκληρη απ’ τον σημαιοφόρο ως τη δόξα έβλεπε να βυθίζεται στη μέση ηλικία…
ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ Τέλος, θα σηκωθούν τα τριαντάφυλλα να μας πυρπολήσουν. Αυτή θα ‘ναι η συντέλεια του κόσμου, τα τριαντάφυλλα. Δεν ήρθαν τελικά τα τριαντάφυλλα να μας πυρπολήσουν παρέμειναν ωχρές…
Κόντευε να βραδιάσει όταν πάρκαρα το αυτοκίνητο μου έξω απ’ το πατρικό μας σπίτι. Τα γκρίζα σύννεφα που απλώνονταν απ’ το πρωί στον χειμωνιάτικο ουρανό πύκνωσαν, βάρυναν και έφεραν μαζί…
Στον απέναντι τοίχο ημερολόγιο τοίχου υπάρχει τοίχος υπάρχει απέναντι λείπουν οι μέρες Καρέκλα γραφείου σε πιρουέτα ανάπηρου φωτιστικό γραφείου, μαύρο, διεστραμμένο λουστραρισμένη επιφάνεια, πάνω της, παράξενο φάκελος…
Περιέχω καφέ, κλαμπ σάντουιτς, χάπι, νερό απορώ κουζίνα στενή με περιέχει η ώρα τρέχει μαύρα ματάκια, αεικίνητα, με παρακολουθούν με αγωνία δυο κατσαρίδες στη γωνία Το παλιό νέον βουίζει…
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΙΛΟΣΟΦΩ Δὲν θέλω νὰ φιλοσοφῶ μέσα στὸ ποίημα Ἀλλὰ μονάχα νὰ αἰσθητοποιῶ τὸν κόσμο Γιὰ πράγματα ποὺ ἀπὸ τὴν φύση τους εἶναι ἁπλὰ Κι οἱ σκέψεις μας…
Τ’ ανύπαρκτου χρόνου τα υπαρκτά Αγρυπνώ με ήχους σιωπής στη νύχτα του αμετακίνητου χρόνου. Ροή νερών απόμακρου ποταμού εκεί και του ρολογιού της πόλης ψηλά στο λόφο που, βαριεστημένο,…
ΣΥΓΧΡΩΤΙΖΟΜΕΝΗ ΜΕ ΑΓΓΕΛΟΥΣ Είχα κουραστεί να είμαι γυναίκα, μ' είχαν κουράσει τα κουταλάκια και τα βαζάκια, μ' είχαν κουράσει το στόμα και τα στήθη μου, μ' είχαν κουράσει τα καλλυντικά…
μια φορά κι ένα καιρό χωρίς ιμέιλ σκάιπ έξυπνα τηλέφωνα χωρίς καν υπερατλαντικές πτήσεις Άνοιξη 1952. Την ησυχία του πρωινού ξαφνιάζει το κουδούνισμα. Ζωηρό. Τρεις φορές. Τρέχω…
Όλα τα δέντρα φορτωμένα φύλλα Ανεπίδοτα μηνύματα Όλες οι πέτρες με ιερογλυφικά Αρχαίες υποθήκες, αμετάφραστες Οι νύχτες όλες οιωνοί Της Νύχτας, ανερμήνευτοι Πουλί με νεύμα αδιόρατο χαράζει τα…
Συνοψίζοντας, λοιπόν, τα όσα εξετάσαμε, μπορούμε να πούμε ότι όλα τα δάχτυλα του Μάνθου δεν είναι ίσα – του χεριού, διότι για τα δάχτυλα του ποδιού δεν έγινε λόγος. Εξαρχής,…
Όλα ήταν κανονισμένα. Το σπίτι μοσχοβολούσε, τα στρωσίδια καθαρά, οι διάδρομοι πάνω στα χαλιά για να μη λερωθούν μέχρι την Ανάσταση, τα κεντήματα κολλαρισμένα, όλα ταχτοποιημένα, στη θέση τους. Οι…