1. Εκείνο το δύσκολο καλοκαίρι που δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ-δηλαδή να διαβάσω, είδα τα χέρια της αμμουδιάς. Ξεφύλλιζα ένα περιοδικό μήπως βρω κάτι ενδιαφέρον. Ούτε κι αυτό κατάφερα. Είχε ανοίξει…
Στῆθι, ξένε, καὶ οἴκτιρον˙ κοριτσάκια μικρὰ ἀγκαλιὰ ἔχουν μάθει τὸν θάνατο.
Ήρθες εχθές πατέρα Να βγαίνεις σ’ είδα πίσω από την κατάφορτη ροδιά Πόση ομορφιά! Οι φυλλωσιές οι πλούσιες σε σκεπάζαν Ήσουνα δέντρο θαλερό Μα τι παράξενο, στη χούφτα σου τα…
ΧΑΡΤΦΟΡΝΤ, ΚΟΝΕΤΙΚΑΤ Το προχωρημένο φθινόπωρο η γαλάζια πικέα βλέπει πάλι το ίδιο όνειρο και δεν ξαφνιάζεται οι φωνές των παιδιών καθώς μπαίνουν επιτέλους στο σπίτι οι κρανιές, τα…
Όταν οι άλλοι ετοιμάζονται τα Σάββατα το απογευματάκι να πεθάνουν βαρώντας κόρνες ως χαρμόσυνες αναγγελίες γάμων στις εθνικές, εγώ έχω ξωμείνει από καφέ στο ακατάστατο διαμέρισμα μου. Ρίχνω, λοιπόν, αξύριστος…
Σ’ ένα χωριό κάπου στους πρόποδες της Γκιώνας πριν λίγα χρόνια Η 80χρονη μαυροφορεμένη θεια1-Αγγέλω έβοσκε σε μια πλαγιά του βουνού τις φιλενάδες της, τις γίδες,2 τη Λιάρα, τη…
ΑΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ Γύρω στη λάμπα που άναβα να φωτίσω τις νύχτες μου βρήκα ένα σωρό σταχτιές πεταλούδες καμένες και καθώς καθάριζα τα μαυρισμένα κορμιά τους απ’ το τραπέζι…
Κοιτούσαν αγκαλιά κι οι δυο από ψηλό μπαλκόνι την Αίγυπτο κοιμώμενη σε πνιγηρό ουρανό το μαύρο Δέλτα να διαιρεί τον μέγα ποταμό που λιγδερό το κύμα του στις πόλεις γύρω…
Αυτό δεν το περίμενα· στήνει μια σκάλα για ν’ ανεβεί απάνω στον σταυρό του. Λίγο πιο κει χυμένο το φεγγάρι, σερβίτσια πεταμένα και σπασμένα μάρμαρα. Ο χρόνος διαστέλλεται, συστέλλεται,…
Ίνγκμαρ Μπέργκμαν: Στην οικογένειά μας είχαμε μια πλούσια θεία που μας έκανε καταπληκτικά χριστουγεννιάτικα δώρα. Την θεωρούσαμε τόσο δική μας που την περιλαμβάναμε ακόμα και στις προσευχές μας πριν κοιμηθούμε.…
Από τότε που τον πρωτογνώρισα μέχρι και σήμερα, πατημένα πια τα εξήντα, παραμένει ένας όμορφος και καλοστεκούμενος άντρας. Ψηλός, στεγνός, με καστανόξανθα μαλλιά, λίγο ασπρισμένα και πάντα με μακρύ μουστάκι.…
ΙΙ ΤΟ ΧΥΜΕΝΟ ΑΙΜΑ (απόσπασμα) Ανεβαίνει ο Ιγνάτιο Με το θάνατο στους ώμους Το ξημέρωμα ζητάει Και ξημέρωμα δεν έχει Τη μορφή του αποζητάει Και στο όνειρο θολώνει Το κορμί…
