μια φορά κι ένα καιρό    χωρίς  ιμέιλ σκάιπ  έξυπνα τηλέφωνα    χωρίς καν υπερατλαντικές πτήσεις                                                         Άνοιξη 1952. Την ησυχία του πρωινού ξαφνιάζει το κουδούνισμα. Ζωηρό. Τρεις φορές. Τρέχω…

Συνοψίζοντας, λοιπόν, τα όσα εξετάσαμε, μπορούμε να πούμε ότι όλα τα δάχτυλα του Μάνθου δεν είναι ίσα – του χεριού, διότι για τα δάχτυλα του ποδιού δεν έγινε λόγος. Εξαρχής,…

Όλα ήταν κανονισμένα. Το σπίτι μοσχοβολούσε, τα στρωσίδια καθαρά, οι διάδρομοι πάνω στα χαλιά για να μη λερωθούν μέχρι την Ανάσταση, τα κεντήματα κολλαρισμένα, όλα ταχτοποιημένα, στη θέση τους. Οι…

1 «Όλα καλά καλέ μου;» «Αμέ! Μια χαρά!» Ο Άλκης μου χαμογέλασε γεμάτος προσμονή. Το κεφαλάκι του που είχε γίνει εντελώς άτριχο απ’ τις ασταμάτητες χημειοθεραπείες έγειρε προς τα πίσω,…

  Ήταν βράδυ, κάπως αργά, και στο μετρό δεν είχε πολύ κόσμο. Καθίσαμε με την Α. σε δυο απέναντι θέσεις και μιλούσαμε απορροφημένες τόσο, ώστε να μη δώσουμε μεγάλη σημασία στους…

   η πρώτη φορά             Η πρώτη φορά που είδα την άβυσσο ανάμεσα στο μυαλό μου και τον έξω κόσμο με σημάδεψε για πάντα. Από τότε παλεύω να δω τι…