Τζούλια Ανδρειάδου: Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ (απόσπασμα)
Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ* Θα πρέπει να ήταν το 1944 μέσα στον πόλεμο όταν με πήρε η μαμά μου από το χέρι να πάμε να με γράψει στην Α! Δημοτικού.…
Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ* Θα πρέπει να ήταν το 1944 μέσα στον πόλεμο όταν με πήρε η μαμά μου από το χέρι να πάμε να με γράψει στην Α! Δημοτικού.…
(γραμμένο για την Κλειώ) -Να ’ναι λέει Κυριακή πρωί, μια Κυριακή η ώρα 10 και συ να λουφάρεις μέσα στη ζεστή σου κουβέρτα προσπαθώντας ηδονικά με ανοιχτά τα…
Τα πάντα μετρούν οι ποιητές –τα αποτσίγαρα, τις συλλαβές, τα χρήματα. Όμως, κάτι γλιστράει από τα δάχτυλα, όπως ο χρόνος στην κλεψύδρα. Το αφήνουν φιλοδώρημα, πάνω στον λογαριασμό, στην άκρη…
Δεν ξεκόλλησε κανένας ούτε στιγμή από την τηλεόραση κείνο το βράδυ. Σε όλη τη χώρα. Όλοι είχαν καρφωθεί πάνω της. Το ίδιο κι ο Λουκάς, που είχε μάθει από τον…
Γνώση και Σοφία: το αντίδοτο και στην οδύνη τού θανάτου ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ1 Ἐπιστολαί, 201 B.-C. Λένε ότι ο Δημόκριτος ο Αβδηρίτης,2 επειδή δεν είχε τι να πει που να…
Στη μνήμη του Καθηγητή Αριστόξενου Σκιαδά Πουλάρι θρακικό, πώς κοιτώντας με με πονηριά στα μάτια σκληρά μου φεύγεις, νομίζεις τάχα πως εγώ τίποτα σωστό δεν ξέρω; Μα να…
Είχε φτάσει σ’ αυτή την ήσυχη χώρα σαν ναυαγός, ένας από τους τόσους της τραγωδίας του πολέμου. Ήταν μια χώρα του ήλιου και της βροχής, παγωμένη και θλιμμένη στις κορυφές,…
Στη Λάρα Ήταν μια φορά ένας σκύλος μπλε. Τελείως μπλε. Από τα τρυφερά του αφτιά ως τη μακριά ουρά του. Μπλε όπως μια σταγόνα μελάνι, γιατί κι αυτές…
e-mail στον Έλιοτ Καλημέρα σας κύριε Έλιοτ Δεν φανταστήκατε ποτέ ότι 60 χρόνια μετά που στέγνωσε το μελάνι της γραφής σας σε ένα κηπάκι στην Άνω πόλη της…
Η αφιέρωση Βιβλίο χαρισμένο (με ποιήματα). Είκοσι πέντε χρόνια πριν. Στην πρώτη του σελίδα η αφιέρωση: «Φίλε, με προβλημάτισες… Πώς γίνεται από τη στέγη της να πέσεις, όταν βρίσκεσαι…
(Αφιερωμένο σε έναν μοναχικό άνθρωπο, που αναζητούσε την ανθρώπινη παρουσία) Ξαφνικά, άνοιξε διάπλατα η πόρτα του καταστήματος και τον είδε να μπαίνει… Ήταν ένας άντρας ψηλός, ατημέλητος με μακρύ…
Η ΑΘΕΑΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ Η τελευταία μας συνάντηση ήτανε στο φεγγάρι εκείνο της Σαπφούς διαβάζοντας ποιήματά της… Μόνο που, εσύ, αν πήγες, γύρισες μα εγώ έμεινα εκεί να θησαυρίζω…