Ο άνθρωπος ψάρι και πουλί θέλει να γίνει. Το φίδι θα 'θελε να 'χει φτερά. Ο σκύλος λιοντάρι είναι μπερδεμένο. Ο μηχανικός θέλει να γίνει ποιητής. Η μύγα μελετά να…
Μια φορά ήταν μια κοκκινωπή γάτα ονόματι Τζίλντα κι ένας κοκκινωπός κύριος ονόματι Γρηγόρης. Ζούσαν μαζί σ’ ένα άσπρο σπίτι, στο 11 της οδού Ορλώφ, χωρίς να γίνεται οπωσδήποτε σαφές…
Μια μέρα, πριν μερικά χρόνια, τα παιδιά της γειτονιάς έπαιζαν στον δρόμο -εκείνα νιώθουν το χρυσό φως και τη δύναμη της ζωής. Χαίρονταν στα σοκάκια με τις βοές που έστελναν.…
ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ Λοξοδρομώ μέσα στον ουρανό μια πάνω στο σύννεφο μια κάτω στην πεδιάδα δίπλα στο ποτάμι πρώτα φύλλο κι ύστερα πουλί. Όταν με κυνηγούν κρύβομαι στο φλοιό της παιδικής…
«Αχ! Πώς με πονούν τας ημέρας αυτάς αι αρθρώσεις μου... Εγώ που ήμην πρώτη εις τους περιπάτους, τα γλέντια, τα κυνήγια, σήμερον δεν δύναμαι παρά να μεταφερθώ από το υπέροχο…
Η νεαρή γιαγιά Στον χώρο πλάι στην είσοδο του διαμερίσματός μας κρέμεται ένα κάδρο, που δείχνει τη γιαγιά της γυναίκας μου ως νεαρό ακόμα κορίτσι. Μας το είχε φέρει πριν…
Ι άστρο του βορρά το χθεσινό χαλάζι έγινε χιόνι ΙΙ στείλε μου Μάη λίγα τριαντάφυλλα ας είναι πρωί ΙΙΙ γυμνά τα κλαδιά ψύχος καιροφυλακτεί παρέα η βροχή IV περνά ο…
(Όλα, γραμμένα σε φλούδες ευκαλύπτων με μολυβάκι μαβί. Τα βρήκα στον πάτο ενός πηγαδιού, ασφαλισμένα σε αέρινη φούσκα, κλειδωμένη με σάλιο κουρούνας, σφραγισμένη με ματιές σοφών γυναικών, ποντισμένη εκεί κάτω…
Η μύγα ζουζούνιζε ώρες μέσα στο γραφείο του, είχε κάνει αμέτρητες βόλτες στο χώρο, είχε καθίσει παντού, στους τοίχους, στο ταβάνι, στην πολυθρόνα, στο γραφείο του, στο ντιβάνι του αναλυόμενου.…
Ανηφορίζοντας προς το άλσος συνάντησα αυτόν που μένει στο αποκάτω διαμέρισμα. Δεν ξέρω τ’ όνομά του. Δεν ξέρει το δικό μου. Κατηφόριζε με ένα κύπελλο καφέ. Κοιτούσε το καλαμάκι. Δεν…
Δώρο γιορτινό από το περιοδικό μας, ένα διήγημα του Ντύλαν Τόμας! Απολαυστικό και χορταστικό απ’ όλες τις απόψεις. Η μοναδική πένα του θα παρασύρει σε διάθεση γιορτινή ακόμα και κάποιους…
Είμαι μυθιστοριογράφος και υποθέτω ότι έχω επινοήσει αυτή την ιστορία. Γράφω «υποθέτω» γιατί παρά το γεγονός ότι την έχω επινοήσει, εξακολουθώ να φαντάζομαι ότι πρέπει να συνέβη κάπου, κάποτε, παραμονές…
