Γιώργος Στόικος: Απέναντι στα χαλάσματα
Πάλι μ’ έπιασε επ’ αυτοφώρω η βροχή ενώ μετακόμιζα στην άλλη δεκαετία. Και κάθε φορά που άλλαζε η εποχή τρόμαζαν οι σκιές και μια ραφή ξηλωνόταν απ’ το μουσκεμένο παρελθόν.…
Πάλι μ’ έπιασε επ’ αυτοφώρω η βροχή ενώ μετακόμιζα στην άλλη δεκαετία. Και κάθε φορά που άλλαζε η εποχή τρόμαζαν οι σκιές και μια ραφή ξηλωνόταν απ’ το μουσκεμένο παρελθόν.…
Και τότε χτύπησε το σφυρί κι ακούστηκε ο τελεσίδικος ήχος. Κι όλοι, όσοι κρατούσαν την ιαχή της νίκης ανάμεσα στα δόντια, στέναξαν. Κι απίθωσαν τα σπαθιά· και λυπήθηκαν. Και ήταν…
Στον Τίτο Πατρίκιο. -Μια χάντρα θαλασσιά να φοράς. Για το μάτι του κόσμου. Για την ενέργεια που δεν αντέχει να θωρεί το καλό και το κάλλος. Αυτό το "παραπάνω". Τάδε…
ΟΡΦΕΑΣ Το ότι ο Ορφέας έθελγε με την μουσική ακόμα και οτιδήποτε δεν έχει λογική, το λένε όλοι οι συγγραφείς, το λέει δε και ο ζωγράφος. Λοιπόν, και το…
*Τον Οκτώβριο του 1930, η Αναΐς Νιν δημοσιεύει στο περιοδικό The Canadian Forum, υπό το ψευδώνυμο Melisendra, το πρώτο της δοκίμιο για το έργο του Ντ. Χ. Λώρενς –έξι μόλις…
Ι Σκύψε, αγάπη μου, μέχρι να περάσει η μπόρα. Με όλο αυτό το σκύψιμο η πλάτη μου έχει γίνει ένα τόξο. Πότε θα εκτοξεύσεις το βέλος σου; …
Από το παράθυρο αχνοφαινόταν ένα γκρίζο κτήριο, τα κλαδιά ενός ξερού δέντρου και η μια πλευρά ενός παλιού φαρμακείου. Το φαρμακείο το είχε ανοίξει ένας εγγλέζος πριν πολλά χρόνια και…
Explico algunas cosas / Εξηγώ κάποια πράγματα Θα ρωτήσετε: Και πού είναι οι πασχαλιές; Και το μεταφυσικό…
Χιλιόμετρα γυμνά δέντρα γυμνά σαν την ψυχή μου. Δε βρέχει όμως το τοπίο είναι μουσκεμένο ήλιος λάμπει σήμερα όμως όλα φαντάζουν σκοτεινά. Στο κασετόφωνο η μουσική που ακούγαμε μαζί και…
- Ε μωρό! Θες να σου δείξω μέχρι πού φτάνει το καλώδιo μου? - Έλεος! Ποια καλώδια βρε καημένε! Λες και δεν είναι όλα ασύρματα εδώ και χρόνια... Έχεις και…
Φως δωρικό Ψάχνεις στις οδούς ονείρων βρίσκεις φως δωρικό· ερμηνεύει έννοιες μεγάλης απουσίας στη συνάθροισή μας. Εισχωρείς στις κρύπτες της ύλης βρίσκεις σπάθη δαμόκλειο· βαριά πέφτει στις αυθαίρετες…
Τὰ καλοκαίρια ταξίδευε μὲ ξεροὺς ἀσφόδελους, φτιάχνοντας καράβια ἀπὸ τὰ χειμέρια παραμύθια τοῦ πατέρα του, δίπλα στοὺς στεναγμοὺς ἀπὸ τὰ κούτσουρα μὲ τοὺς κύκλους τῶν περιπλωμένων ἐνιαυτῶν ποὺ χάνονταν στὶς…