Νίκος Παπάνας: ένα ποίημα
ΠΡΟΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ I Τώρα πια μένουν έρωτες, νύχτες, πόνοι. Μείζων δε τούτων των συλλαβών η λάμψη σαν ήχος σαξόφωνου. II Η γλώσσα πάντως να μην…
ΠΡΟΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ I Τώρα πια μένουν έρωτες, νύχτες, πόνοι. Μείζων δε τούτων των συλλαβών η λάμψη σαν ήχος σαξόφωνου. II Η γλώσσα πάντως να μην…
Χαρτιά Βουΐζουν τα μάτια μου Κιλά εγγράφων πηγαινοέρχονται σαν δίσκοι μ' εξωτικά εδέσματα Βουνά χαρτιού Στοίβες ολόκληρες Ντάνες μικρές με λαστιχάκια Ντάνες μεγαλύτερες με λάστιχα γερά Ελέγχονται προσεκτικά τα πάντα…
Τσακίστε τα μολύβια Σπάστε τα πληκτρολόγια Γραφιάδες του α-νόητου. Να σώσω το ποίημα Καθαρό από συναίσθημα Από σκέψη Από αίσθηση και διαίσθηση Να σώσω το ποίημα Καθαρό από…
Τετριγμένων πονημάτων, Απονενοημένων διαβημάτων Επινοητής Τετριμμένων θαυμάτων… Ανοήτως επιμένων Υπομονετικώς υπονομεύων Το Αχανές Με νησίδες χαράς Φυσσαλίδες φθοράς Πλην όμως Ευτάκτου… Ατάκτου πυρός Εξορίστου Δια πρωταρχικού Ύδατος Αποσβεννυομένου.…
Ι Μας κλείνουν από παντού τείχη απροσπέλαστα. Κανείς όμως δεν προέβλεψε να εξαφανίσει τα χαλίκια Τούτο το μάθημα ορθοφωνίας γέννησε τη μονάκριβη λέξη Από εκεί στην πράξη για να πετάξει…
Επιμένει Κουβαλάω στο κύτταρό μου ίχνη γενετικά των πρωτοπλάστων Mε τη σφραγίδα προαιώνιου φόβου κι εκείνην της κρυφής επιθυμίας τον θάνατο αν μπορώ να ξεγελάσω Βάζω τις…
Η ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΧΩΡΑ «Φυραίνει ολοένα ο τόπος, χωματένιο σταμνί.» Γ. Σεφέρης. Τα διαπιστευτήριά μου ήταν έτοιμα εδώ και καιρό. Ο,τι είχα διαβάσει, είτε γνώριζα γι αυτή τη χώρα, δεν…
Και όμως τα δεσμά του παρελθόντος και του μέλλοντος Συνυφασμένα μέσα στην αδυναμία του κορμιού που αλλάζει, Το ανθρώπινο γένος προστατεύουν από ουρανό και κόλαση Που η σάρκα δεν μπορεί…
Να μη ζουν σε θερμοκήπια όπου η θερμοκρασία παραμένει μονίμως ήπια από την ανταλλαγή των χνώτων τους. Κάποτε αυτό θα καταλήξει σε δυσοσμία. Να φυτρώνουν, σαν τον Αμάραντο, στα…
Ελένη, άνθος φθινοπωρινόν. Βλέπω τα λουλούδια να πέφτουν Τα φύλλα του φθινοπώρου Να αποκολλώνται από το δέντρο Να λικνίζονται ελαφρά στον αγέρα Να σμίγουν νοσταλγικά με τη γη. Χαίρομαι…
ΘΑΛΑΣΣΟΚΟΡΑΚΕΣ Μια φορά κι έναν καιρό ήταν δυο ψηλοί γονείς, κατάλευκοι, με φτερούγες αγγέλου αντί για χέρια. Γέννησαν ένα αγοράκι που ήταν ολόιδιο με αυτούς. Καθημερινά πετούσαν από πόλη σε…
Η συνάντηση του Αχιλλέα με τον Πρίαμο και η πύργωση της Ιλιάδας ΜΕΡΟΣ Β΄ Σχ. 1 Κι αμέσως έπειτα σε θρήνους ξέσπασε και τον αγαπημένο του τον σύντροφο…