Καθόμουνα στα σκοτεινά Ήσυχος επιτέλους Χωρίς τα βάρη της ζωής Μήτε και τις χαρές της. Και κει που αναπαυόμουνα Στα τρυφερά σκοτάδια Αίφνης φωνή ακούγεται Φωνή που με φωνάζει -Λάζαρε…
Στην Θήβα, έξω από τις Προιτίδες πύλες, υπάρχει και το γυμνάσιο το αποκαλούμενο του Ιολάου και στάδιο επιχωματωμένο σαν εκείνα της Ολυμπίας και της Επιδαύρου· εδώ φαίνεται και το ηρώο…
Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε τόσες αμαρτίες Μόλις τόνιωσε πως είσαι ο θεός, σαν μυροφόρος Έτρεξε να σου φέρει τα μύρα της ταφής σου κλαίγοντας γοερά. Αλλοίμονο! Μες στην…
ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ Θέλω ν' αλλάξω όλους τους καθρέφτες μου. Έχουν γεράσει. ΕΓΓΥΗΣΗ Έψαχνα κάποιον να πεθάνουμε μαζί. Πήρα καθρέφτη. ΙΑΒΕΡΗΣ Λίγο πριν φύγω συνέλαβα τον δράστη. Στον καθρέφτη μου. ΚΟΜΜΑΤΙΑ…
ΓΝΩΜΙΚΟ «Κάτοπτρον είδους, χαλκός εστίν...» έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι αφού στίλβωναν τον χαλκό και βλέπανε τη φάτσα τους. «...οίνος δε, νου.», συνέχιζαν στο ίδιο γνωμικό διότι με το κρασί,…
Φυγή Αρκεί να 'ναι η στεριά μακριά και να περνάς τα βράδια φάρος που αναβοσβήνει κι όταν ξανοίγομαι βαθιά να μη μ' αφήνεις να χαθώ στα σκοτεινά περάσματα Αρκεί…
Εαρινή ισημερία. Στα δικά σου γενέθλια άλλαξε η ώρα. Δυαδική αυταπάτη σε καιρό και συναίσθημα. Με υπόγεια λαλιά καυχιέται ο Μάρτης, "συνήθως επίορκος είμαι, μπέσα δεν έχω". Κι εσύ γεννημένος…
Λίγο πριν τελειώσει η μέρα, η ανοιξιάτικη υγρασία απλωνόταν στη μικρή πλατεία. Τα κτίρια γύρω, ψηλές πολυκατοικίες, έκρυβαν τις τελευταίες ακτίνες του ήλιου και οι γωνίες τους έμοιαζαν…
—Μπορούμε ν' αρχίσουμε! Ο επικεφαλής είχε την έκφραση του αποφασισμένου. Όμως καθώς διέγνωσε τον αδιόρατο δισταγμό μου, ρώτησε δήθεν αδιάφορα. —Λείπει κανείς; —Όλοι, ήθελα να φωνάξω, αλλά σήκωσα το κεφάλι…
ΑΣΤΟΧΙΑ ΥΛΙΚΟΥ Παρόντες όλοι στις μνημειακές εργολαβίες της ιστορίας… Δεν πρέπει να ήταν ψευδαίσθηση• μαζί χτίσαμε τον Παρθενώνα, ανοίξαμε το οπαίο στο Πάνθεον της Ρώμης, στεκόμασταν μετέωροι στα μαδέρια των…
Στο παλιό κέντρο της σύγχρονης μεγαλούπολης περπατάει αργά, αργά… Όπως άλλοτε. Μέσα από τις παλιές γειτονιές με τα ισόγεια σπίτια και τα δίπατα, με κεραμοσκεπές και ταράτσες, χαγιάτια, αυλές, καμινάδες…
ΤΟ ΚΟΥΚΟΥΤΣΙ Όταν ο χρόνος φεγγάρι που στάζει κάθεται στην αυλή της και ράβει, αγάπα με λέει. Μέσα από το σκοτάδι βγαίνουν χιλιάδες γυναίκες που κατοικούν σε κουκλόσπιτα φορούν…
