Νίκος Ι Τζώρτζης: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΕΚΠΟΜΠΗ
(εκτός Σαββάτου και Κυριακής) Ο ποιητής κάθεται, ανοίγει ένα βιβλίο και διαβάζει το παρακάτω ποίημα: …
(εκτός Σαββάτου και Κυριακής) Ο ποιητής κάθεται, ανοίγει ένα βιβλίο και διαβάζει το παρακάτω ποίημα: …
Οι βαθιές αυλακιές των ρυτίδων της όλο και βάθαιναν στη σπουδή του χρόνου. Κι εκείνη… Αχ, εκείνη είχε μια σχέση μίσους στα όρια της εμμονής με τους ‘παραμορφωτικούς’ όπως ισχυρίζονταν…
1. ΚΑΡΤΑ ΜΝΗΜΗΣ Δεν υπάρχει επαρκής αποθηκευτικός χώρος. Μία ένδειξη που δε σβήνει, επιμένει. Πόσο; Μέρες; Μήνες; Χρόνια; δεν θυμάμαι πια. Διέγραψα πολλά αρχεία, μελέτες, σημειώσεις, επαφές. Μάταια. Η ένδειξη…
Ατελέσφορο κι αυτός ο πόλεμος με το χελιδόνι της αυλής που κελαηδεί φρικτά σήμερα με αποσπά στο κέντρο της γης είμαι φλεγόμενη κι ασφυκτιώ με το βέλος του έρωτα…
Εκεί την γνώρισε, στην πανηγυρική γιορτή του Αϊ-Γιώργη, προστάτη του ομώνυμου γειτονικού χωριού. Έπαιρνε και ο ίδιος μέρος στο θεατρικό δρώμενο της αναπαράστασης της νίκης του Αγίου πάνω στο χθόνιο…
Γεννάω το κενό και στο κενό αιωρούμαι πόνος κουβάρι ξετυλίγεται το νήμα εξ ουρανού. Πριν έρθεις έφυγες στα όνειρα σφεντόνα. Σε λίμνη κόκκινη βυθίζομαι και η όχθη της θολή. …
Τον καιρό που πρωθυπουργός ήταν ο Κώστας Σημίτης στην πόλη της Θεσσαλονίκης ζούσε ένας άσημος συνταξιούχος. Τον έλεγαν Χαράλαμπο Πολυχρονίδη. Είχε γεννηθεί στην Τασκένδη από γονείς Έλληνες, πολιτικούς πρόσφυγες που…
῎Ακουε οὐρανὲ καὶ ἐνωτίζου γῆ * εντός της χαράδρας που βλέπουν οι Δελφοί φλεβάρη μήνα με τους χρησμούς που φαίνουν καθώς κατεβαίνει βαριά η συννεφιά το νέφος ζόφος σκέπει…
Το βράδυ δεν κοιμήθηκε. Όλη νύχτα στριφογύριζε στα σεντόνια ψάχνοντας μια στάση βολική για να παραδώσει τα βλέφαρα της στον ύπνο, αλλά η προσμονή της επόμενης μέρας γέμιζε με αδρεναλίνη…
To στερέωμα Αγόρι με την καρδιά που πλημμυρίζει δάκρυα σαν την καρδιά του πόνου καταρράχτης από…
Είμαστε δεμένοι μαζί με μιαν αιώνια μοίρα εγώ, κρατώντας τη σκοτεινή σου μάσκα εσύ, τη δική μου η σιωπηλή σου σάρκα γίνεται δική μου όταν κρύβω το πρόσωπό μου μες…
ΤΡΩΑΔΕΣ Ι Πάνδημο το τέρας του πολέμου μαχαίρι η πίκρα αλάτι στην πληγή δέκα χρόνια για να μη μείνει κανείς που θα μπορούσε να σπείρει το…