Αλεξάνδρα Ζερβού: Δυο ποιήματα
Αισθηματική αγωγή Προσεχτικά, στον άδειο τοίχο της, λογάριαζε τα σχήματα των σκιών και τα μεγέθη των πνευμάτων και σπάνια λάθευε . Όταν της φωταγώγησε την κάμαρα, της κάρφωσε…
Αισθηματική αγωγή Προσεχτικά, στον άδειο τοίχο της, λογάριαζε τα σχήματα των σκιών και τα μεγέθη των πνευμάτων και σπάνια λάθευε . Όταν της φωταγώγησε την κάμαρα, της κάρφωσε…
Έλειψα ένα μήνα από το σπίτι μου. Ήμουν αλλού αλλά κοντά σε αγαπημένους ανθρώπους της οικογένειας. Συνάντησα παλιούς φίλους και έκανα καινούργιους. Έμεινα σε απρόσωπα RBB και φιλοξενήθηκα στη ζεστασιά…
Ποδαρικό Μια πατούσα, (δεξιά κατά προτίμηση, μικρού μεγέθους), εγχάρακτο αποτύπωμα στον σκληρό δίσκο της μνήμης η σχέση της με την τύχη μαγική, (ορισμένου χρόνου, με δυνατότητα ανανέωσης), χάντρες και…
«Μπροστά σ’ ένα βιβλίο δεν θα πρέπει ν’ αναρωτιόμαστε τι λέει μα τι θέλει να πει.» Ουμπέρτο Έκο, Το όνομα του Ρόδου Οδηγά αφηρημένος. Τον απασχολούν σύνθετες…
Χριστουγεννιάτικο ερωτικό ειδύλλιο HOMMAGE ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ. Καθόταν απέναντί μου ... Ξαφνικά τα ματιά μας συναντήθηκαν κι άρχισε ένα βουβό παιχνίδι που κάποια στιγμή το διέκοπτε ένα…
Ο Ρεϋμόνδος ήτανε τενόρος της Λυρικής σκηνής, συνταξιούχος πλέον. Έμενε στην οδό Μαυρομιχάλη, λίγο πάνω από το Χημείο, στο πρώτο ρετιρέ, μιας παμπάλαιας πολυκατοικίας. Είχε πάρει αυτό το ασυνήθιστο όνομα,…
Σε ξαναβρίσκω. Μικρή κόρη τ' ουρανού ορείχαλκη μες στις πυκνές σιωπές. Χρυσάφι του Ήλιου άργυρος της Σελήνης ισορροπούνε στο ηλέκτρινο κράμα του κορμιού. Σε ξαναβρίσκω. Πρώτη φορά δροσιά καίει τόσο…
Μόλις που έβγαλε το Δημοτικό ο πατέρας μου ο Σολωμός. Φτώχεια και μόχθος, εκεί στο χωριό του Τροόδους. Παντρεύτηκε στο χωριό μας και με τη μητέρα έκαναν πέντε παιδιά. Συχνά…
Μά, τί λέτε, κύριε… Δὲν εἶναι μονόμετρο, ὁ χρόνος εἶναι μέγεθος διανυσματικό! Δὲν ἀκοῦτε τοὺς κοπετοὺς τῆς Ραχήλ, τοὺς τριγμοὺς τῶν ὀδόντων, μά, δὲν βλέπετε τὰ παλουκωμένα κεφάλια ‒ σώπα,…
Τα τιμαλφή μου κρύβω σε μέρος που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί. Απ' τους κακούς δεν ξεμπερδεύεις εύκολα. Ένα ζευγάρι σκουλαρίκια, ένας χρυσός σταυρός, τα δαχτυλίδια της γιαγιάς, φλουριά κωνσταντινάτα.…
Δυστύχημα Σα μικρός παφλασμός έφυγε το κορμί το υπόλοιπο πιάστηκε σε μια λεπτομέρεια κι έμεινε εκεί∙ πίσω ακριβώς από το φως της άλλης μέρας. Μέσα στο στόμα του ξετυλίγεται ο…
ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΣΧΕΔΟΝ ΟΝΕΙΡΑ (1934) ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΑ ΒΡΑΔΙΑ Πόσο μ’ αρέσουνε τα βράδια εκείνα, που αισθάνομαι πως η φωνή μου αβέβαιη είναι, σαν του παιδιού και σαν…