Αμήχανοι στοχασμοί τέμνουν τις ζωές μας ακανόνιστα. Το αλφάβητο, υποσυνείδητα κινείται – μετακινείται καλλιεργώντας ερωτήματα συλλέγοντας απώλειες των αφαιρέσεων συγκομιδή. Πρόκειται άραγε για προϊόντα επιδοτούμενα ή μήπως απαιτούνται ποσότητες…
Γυάλινο σπίτι Ανάσαινα τη θάλασσα και μου άρεσε που το λευκό μου φόρεμα σερνόταν στην άμμο. Πάντα μου άρεσε να αφήνω τα πράγματα να συμβαίνουν. Όταν συναντηθήκαμε κρατούσες μια τρίαινα,…
Θανάσης Τριανταφύλλου - Δυο ποιήματα Time present and time past Are both perhaps present in time future And time future contained in time past. T.S. ELIOT, Four Quarters, Burnt…
«Κίνα» Από τη μια πλευρά ο γκρίζος τοίχος του Πανεπιστημίου. Μπροστά μας τα μαγέρικα απ’ όπου η φασαρία και οι οσμές έρχονται σε αντίθεση με την ησυχία των μαγαζιών…
Αντί οδόντος Με ένα δόντι λιγότερο συνεχίζω Άχρηστο δόντι, δεν βαριέσαι Τέρμα πίσω Ούτε που φαίνεται το κενό που άφησε Ούτε που φάνηκε ποτέ Όσο κι αν άνοιγα το στόμα…
Πανσέληνος του Οκτώβρη Ο (παρά λίγο) τέλειος κύκλος και η απόλυτη (δήθεν) ευθεία κοσμούν τον ουρανό του Οκτώβρη Άλλο τι βλέπουμε κι άλλο τι είναι αυτό το σύμπαν που…
Μες στην καρδιά του απέραντου σκότους, γυάλινος βώλος γυρίζει στο άπειρο. Θεία πλασμένος, Θεού μεγαλείο Δάκρυ Θεού, που κυλάει μακριά. Πιο κοντά βλέπεις το άγιο θαύμα: Βουνά, ωκεανούς, ποτάμια…
(Συμμετοχή του «Γεννάδειου» 1ου Πρότυπου Λυκείου Αθηνών, στο οποίο υπηρετεί η Σάρα Θηλυκού, στη διασχολική εκδήλωση Πρότυπων και Πειραματικών σχολείων για τα 200 χρόνια του Μπάιρον που θα λάβει χώρα…
Ανοδικότης… Κάθε φορά που μας καταβάλλει της καθημερινότητας ο πυρετός… Ας γυρίσουμε να κοιτάξουμε τον ουρανό Σαν την κοτούλα κάθε που πίνει νερό Ευγνωμονεί το σύμπαν Για τους πάγους…
ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ Το βρέφος που θηλάζει δεν κοιτάει το στήθος Κοιτάζει το πρόσωπο της μητέρας Τι βλέπει εκεί μέσα; Χωρίς αμφιβολία, θα έπρεπε να βλέπει τον εαυτό του. Η μητέρα, κοιτάζοντας…
Παναγιά Γοργόνα Απ’ την Πέτρα της Λέσβου η καταγωγή του. Χρόνια στην Αθήνα ,μα πάντα τη φορούσε σα ρούχο στενό. Έσπαγαν τα κουμπιά του ανεβοκατεβαίνοντας Μοσχάτο Παγκράτι κάθε μέρα.…
Ο εαυτός του Πέρασε καιρός που τον είδε να φεύγει... Αφού πρώτα τον κοίταξε κατάματα κι έφτυσε στα μούτρα του την προδοσία, ύστερα σιώπησε. Έκανε θρύψαλα τον καθρέφτη του,…
