Βαΐα Τζώρη: Στατικό
Σαν τρόμος κυριακάτικος Λιγόστεψε η μέρα και οι χαρές Ακούς σε τόνο πένθιμο εντός και γύρω γύρω Πόσους γλάρους είδες να γελούν Αυτό το καλοκαίρι; Γέρνει ο σκίνος και διψά…
Σαν τρόμος κυριακάτικος Λιγόστεψε η μέρα και οι χαρές Ακούς σε τόνο πένθιμο εντός και γύρω γύρω Πόσους γλάρους είδες να γελούν Αυτό το καλοκαίρι; Γέρνει ο σκίνος και διψά…
ήπαψε-νε και έφυγα-με το βαρκάκι τράβηξα-με στ' ανοιχτά κύμα πήρε-μας τους μακρυά κι έσβηνα σιγά σιγά με τους συντρόφους δίχως παρηγοριά σβήναμ' ένας ένας έβλεπά-τους σ' ίδια βάρκα μέσα…
Ας αφεθούμε στην ποίηση Ας μας παρασύρει η ροή της στο βάθος των λέξεων Σαν τον Ληθαίο, που αθόρυβα βυθίζει στα νερά του τ’ απομεινάρια της ύλης κάτω απ’ τις…
Η Κασσάνδρα ήταν πέντε χρονών, όταν πρωτάκουσε για τις «χώρες του Παραπετάσματος». Ήταν κάτι που την άγγιξε πολύ κι ας μην ήξερε καθόλου τι χώρες ήτανε. Την συγκινούσε, όμως, το…
ΜΙΣΟ ΦΙΛΙ Μισό φιλί, το ρόδι ακέριο αγόρι που μιλάς την ίδια γλώσσα φοράς ακόμα το πουκάμισο που αγκάλιασα; Το μεσιανό κουμπάκι είναι δικό μου Άκου και τ' όνειρό μου: Στον βράχο αποσταμένη να ξεφυλλώ καβούρια πληθαίνουν ολοένα ένα με ανεβαίνει περνώ του μια καδένα κρεμάται στον λαιμό. ΣΑΝΤΑ ΜΑΡΙΝΑ Στη μια φορά, σ' έναν καιρό στον Ουρανό ή τον Τάρταρο Θα πω να πέσει ο Άνεμος Ν' ανέβει το Φεγγάρι Να βγει απ' την εικόνα της Η Παναγιά η Μαρίνα Να φτάσει ως τα χείλη σου Κι ως σκύβεις να φιλήσει Να την ρωτήσεις να σου πει …
Με τη βροχή Ναι, ναι, ήρθε με βάρκα ένας τύπος που έχει γεννήτρια και πολύμπριζα και φόρτισε τα τηλέφωνά μας και μπορούμε να μιλήσουμε, ναι. Τις είδα τις κλήσεις σου,…
12) Kύκλοι ανοίγουν, κύκλοι κλείνουν. Σαν τις εποχές των ιστοριογράφων. Κλείνει το κερδόκαινο, το σπαταλόκαινο, και αρχίζει η τελευταία φάση του ανθρωπόκαινου. Και η τελευταία των ιστοριογράφων. Κύκλοι κυλούν,…
Η νοσοκόμα «Χρύσα, χρυσό μου, έλα λίγο». Χρύσα χρυσό μου τη φώναζε, από χρυσάφι είσαι φτιαγμένη της έλεγε, μικρό κορίτσι ανάμεσα σε γέρους, αφοσιωμένη, με το χαμόγελο, σε άχαρες δουλειές,…
Δυο βήματα είσαι μακριά Από τα γραφικά του καλντερίμια. Κι όμως δε λες, δε γράφεις τίποτε γι’ αυτά, Μα κι ούτε βρήκες τον καιρό Εκεί να περπατήσεις …
Τελευταίως δεν είμαι τόσο ευδιάθετη γι΄ αυτό παίζω παιχνίδια τη σιωπή ντύνω με κείνο το βεραμάν παρεό που κάποτε έλεγες μου πάει και ασάλευτη το σούρουπο στον καθρέφτη του μπάνιου…
ΟΧΙ, Η ΓΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ Όχι, η γη δεν είναι στρογγυλή Αν η γη ήταν στρογγυλή Θα το βλέπαμε Θα το ξέραμε Αν η γη ήταν στρογγυλή Δεν…
«Ναγκασάκι». Ο Ρόντερικ Τσάμπερς έκανε ένα βήμα πίσω, κι άλλο ένα δεξιά, πλησιάζοντας τη λάμπα στον τοίχο. «Η ξεχασμένη βόμβα». «Ω Θεέ μου», σκέφτηκε ο κύριος Τσιουνγκ. Αν δεν ήταν…