Ερασίμολποι ένα καράβι τόπος λιμάνι, πατρίδα, πατρικό τους αρμενίζουν ανεμίζοντας ρακοφόρα την ύπαρξη πέλαγα καρφιτσωμένα στο βλέμμα - ένα το ξημέρωμα θάλασσες στην πλώρη γράφουν τον κόρφο τους γεμίζοντας…
Τα σκεύη Με την ηχώ της αλουμίνιας αθανασίας με προσφωνούν τα εμαγιέ και οι παλαιοί τσίγκοι Με αποκαλούν χειροποίητή της τροφής πέψη σημείο βρασμού κι αμφίβια δράση μιας διπλής ζωής…
Να έρχεσαι καμιά φορά Στην έρημή μου χώρα Στις άδειες και νεκρές μου μέρες. Μη βλέπεις που φορώ Αυτό το ένδυμα Κουρελιασμένο πια απ’ τα δεινά Των περασμένων μου παθών…
Σύλβια Πλαθ-Τεντ Χιούζ, μια ιστορία σαν αρχαία τραγωδία. Δύο άνθρωποι που βρέθηκαν μαζί για να ερωτευθούν παθιασμένα, να αγαπηθούν πολύ, για να αλληλοκαταστραφούν. Δυο άνθρωποι που επέλεξαν ο ένας…
Η ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ Κάποτε, σ’ ένα σταυροδρόμι, ένας φτωχός Ποιητής συναντήθηκε μ’ έναν πλούσιο Ανόητο και κουβέντιασαν. Και όλα όσα είπαν δεν αποκάλυψαν παρά μόνο τη δυσαρέσκειά τους. Κι οι…
Τι σου κάνει η τέχνη;;;...Τι μπορεί να σου κάνει;;;...Να σου παρουσιαστεί ως μια δεύτερη - στατική, όμως, με άπειρες προεκτατικές, νοερές δυνατότητες - πραγματικότητα, που τα παρακολουθεί όλα βουβή, πάντα,…
Φαντάσου στον ήλιο φρεσκοπλυμένες κουρτίνες άσπρες λινές με δαντέλα στο τελείωμα μυρίζουν λεβάντα θάλασσα και θυμάρι χορεύουν στο φως γελάν στις αστραπές μεθυσμένες από άνεμο πάνε μια μπρος αποκαλύπτουν δάχτυλα…
Τυφλώνει το φως σ’ εκείνο το μπαλκόνι Οπωροφόρα δέντρα το σκιάζουν, συκιές και μια αχλάδια κοντούλα Το λάστιχο τρέχει Η σκούπα διώχνει στις σκάλες τα νερά Το μάρμαρο γλιστρά…
Μονόδρομος ο μεταμοντερνισμός σε αδιέξοδο οι αισθητικές αποδομήσεις δεν υπάρχει τίποτα πια να ανατρέψεις η τέχνη της οικοδόμησης λησμονήθηκε κάθε απλός οργανισμός είναι πιο σοφός που ξέρει πως όλα συνδέονται…
Ασπασούλα, καρφίτσα, την προλάβαινε στην πόρτα ο πατέρας. Μ’ αυτήν θα έγραφε στον τοίχο πότε την έπιασαν, θα το χάραζε στον τοίχο του κελιού. Γιατί τα κελιά δεν βλέπουν φως,…
Καιρός σαρκάζει σάρκα την καταλύει κάποτε. Πέρα από αυτήν πηγάζουμε ό,τι αγαπάμε είμαστε. Ό,τι αγαπάμε διαρκεί δημιουργεί τον Κόσμο. Ψυχές σαρκάζουν τον καιρό γιατί αγαπούν αθάνατες. …
Το φλεγόμενο βρέφος Όταν άρπαξε φωτιά ο βάτος στους πρόποδες του λόφου, είπαν ότι ο Ρυς έκαιγε το μωρό του. Ο βάτος, εορταστικά φλεγόμενος, πήρε γι’ αυτούς τα λυπημένα,…
