Χρυσούλα Γεωργούλα: ΔΥΤΙΚΑ
Κατά μήκος της περιφερειακής του Αιγάλεω απλώνεται ένας κόσμος στεγνός, αθέατος από την πόλη. Λιγοστά χορτάρια στο χρώμα του κάτουρου ξεφυτρώνουν από το σκασμένο χώμα δίπλα στην άσφαλτο και σε…
Κατά μήκος της περιφερειακής του Αιγάλεω απλώνεται ένας κόσμος στεγνός, αθέατος από την πόλη. Λιγοστά χορτάρια στο χρώμα του κάτουρου ξεφυτρώνουν από το σκασμένο χώμα δίπλα στην άσφαλτο και σε…
Ήλιος βουτηχτής στην άκρη του πελάγους - σιγοβραδιάζει. Νύχτα θερινή στο αφέγγαρο σκοτάδι τα μάτια σου φως. Με τις φυλλωσιές κρυφτό η σελήνη παίζει σε ψάχνω ακόμα. Πέφτει το δείλι…
Αυτός ο καθρέφτης βρίσκεται εδώ κρεμασμένος από πριν αποκτήσω το σπίτι. Είναι όλο τοίχοι γύρω γύρω βαμμένοι λευκοί χωρίς τίποτ΄άλλο. Ό,τι κι αν προσπάθησα να βάλω: διακοσμητικά, ρολόγια, πίνακες,…
Ήταν λιγόυπνη και δούλευε καλύτερα τις νύχτες. Τότε που δεν χτυπούσαν πόρτες, ούτε τηλέφωνα και το παιδί είχε αποκοιμηθεί. Κατέβαινε στο υπόγειο με τις βιβλιοθήκες, άναβε όλα τα φώτα κι…
Από της νύχτας το ξέφωτο κρυφοκοιτάμε τη θάλασσα. Σαλεύει ανυποψίαστη σμίγει τον ουρανό πίσω από παραπετάσματα ομίχλης. Δυο φάροι φρουρούν ακοίμητοι τους θάλαμούς της. Στριφογυρίζει αυτοκίνητο σε βρεγμένο δρόμο στην…
Θα κατέβω στη θάλασσα με την άγρια θύελλα. Εκεί που το κύμα σκάζει, εκρήξεις του κόσμου να δω. Γυναίκες να δέρνονται, παιδιά σαν σταγόνες που η γη τις ρουφάει και…
Στην αίθουσα του νηπιαγωγείου μας η μοκέτα είχε ανοιχτό καφετί χρώμα,…
μπήκες στο δωμάτιο νευριασμένη κι άρχισες να πετάς απ’ το παράθυρο τα βιβλία μου τα γραπτά μου τα ποίηματά μου τα παιδιά μου ουρλιάζοντας: «ΚΑΘΕ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑ» κάθε…
Μεγάλο εμπορικό κέντρο της μόδας καλωσόριζε ολόφωτο τους επισκέπτες του. Πλήθος κόσμου ανεβοκατέβαινε τις κυλιόμενες σκάλες ανάμεσα τους κι εκείνη σε μια περιπλάνηση χωρίς πρόγραμμα ανώνυμη και άγνωστη μεταξύ αγνώστων.…
Μια μέρα σαν τις άλλες με λίγη συννεφιά απόφαση παίρνει στην κουνελότρυπα να σκύψει μια πόρτα μισανοίγει σώματα συναντά στην άμμο πεταμένα μοιράζει σωσίβια σε άλλη πόρτα πάει σώματα συναντά…
34. Μεγαλώνοντας, στην ανάμνηση των αναρίθμητων ημερών όπου συναρπαστήκαμε από το θέαμα της ανθισμένης άνοιξης ή των δέντρων γυμνών μες στο φθινόπωρο, φαίνεται να είμαστε χιλιετείς. Καθεμία περιστροφή της Γης…
Ι Ἀφορισμοὶ (σχ. 2) 1,1 και 7,87 Ὁ βίος βραχύς, ἡ δὲ τέχνη μακρή, ὁ δὲ καιρὸς ὀξύς, ἡ δὲ πεῖρα σφαλερή, ἡ δὲ κρίσις χαλεπή. […] Η ζωή είναι…