Αριστούλα Δάλλη: Οι τρεις μάντισσες
Επτά μέρες πάλευαν ο ουρανός και η γη για την απόλυτη κυριαρχία τους στον κόσμο των έμβιων όντων. Την έβδομη μέρα ο ουρανός έχασε το πρόσωπο του στα τοξικά σύννεφα…
Επτά μέρες πάλευαν ο ουρανός και η γη για την απόλυτη κυριαρχία τους στον κόσμο των έμβιων όντων. Την έβδομη μέρα ο ουρανός έχασε το πρόσωπο του στα τοξικά σύννεφα…
Τα πολυποίκιλα ράφια ασφυκτικά φορτωμένα και η παγωμένη ένταση του πέτρινου δαπέδου, κουβεντιάζουν για 'σένα Τα μεγέθη, τα είδη, τα χρώματα, τα στοιβαγμένα αλουμίνια κοσμούν εσένα Γυαλί ξύλο και πέτρα…
Πάλι κυοφορεί η θάλασσα Άψυχα κορμιά. Τα παίρνει ο άνεμος Απ’ τα σπασμένα της νερά. Μέσα στα γυάλινα σπλάχνα της εντούτοις Κυλάει η βία ήρεμη Σαν την…
Νύχτα που μου έπεσαν όλα τα αστεράκια πάνω στο παρμπρίζ, και είδα το μέλλον από την οθόνη του. Αισιοδοξία, σίγουρη στην αστοχία της, όπως όταν βάζουμε ταχύτητα και σκίζεται το…
Μπροστά πηγαίνουν οι συγγενείς με βήμα αργό. Τέσσερις άντρες με τις παλάμες τους ακουμπούν την κάσα, που στηρίζεται στους ώμους τους. Ακούγεται ένα σύρσιμο από τα βήματα. Με το χέρι…
1. Όταν θεωρούμε αναγκαίο να διατυπώσουμε κάτι το οποίο κρίνουμε ως οπωσδήποτε χρήσιμο για την πρόοδο των ιδεών ή για την αντίληψη της αλήθειας, δεν πρέπει να διστάζουμε: Καλύτερα να…
IV Ο πληγωμένος χειρουργός ασκείται στο νυστέρι Κι επίμονα το άρρωστο το μέρος ανακρίνει Νιώθουμε στου θεραπευτή το ματωμένο χέρι Την αιχμηρή συμπόνια του, που μοναχά εκείνη Του θερμοδιαγράμματος…
Όλα όσα χρειάζεσαι σ’ αυτή τη ζωή είναι η άγνοια και…
«Όπως ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Ευμάρειας, όλοι οι συνταξιούχοι θα πάρουν άμεσα ένα έκτακτο επίδομα της τάξεως των 300 ευρώ», δήλωσε περιχαρής ο δημοσιογράφος Γιώργος Μυτιάς, λουσμένος στο φως,…
Σου μιλώ με τ’ ανάκουστα λόγια με την άμορφη Σου φανερώνομαι ύπαρξη Σε παίρνω μαζί μου στους λησμονημένους Κόσμους από τα μέσα μου νερά βουκαμβίλια του Αιγαίου Σ’ έχω δει…
Είχε δυο χρόνια να κατέβει για διακοπές στο νησί. Οι σπουδές του τον κρατούσαν στην Αθήνα. Δύσκολο πράμα να σπουδάζεις ιατρική και να δουλεύεις. Το χειμώνα σχολή, στις διακοπές ντελιβεράς…
Α κεφαλαίο Μάλλον ήταν Φεβρουάριος που τον αισθανόμουν σαν Απρίλη, λευκό και αδιαπέραστο, με εσένα να μαζεύεις διάφορα κομμάτια αμπελιών από πέρυσι, ενώ εγώ κοιτάζω μέσα από τα χρυσά…