Μαρία Κουγιουμτζή: Η άφρων προσαρμογή μας
Η Ζόη ήταν σαγηνευτική πόρνη. Πρόσφερε το πάλλευκο κορμί της για κάθε χρήση. Σε ένα γεύμα δολοφονικής δικαιοσύνης. Και οι ουσίες έρρεαν σαν μύρο πάνω στη σάρκα της. Δεύτε φάγετε,…
Η Ζόη ήταν σαγηνευτική πόρνη. Πρόσφερε το πάλλευκο κορμί της για κάθε χρήση. Σε ένα γεύμα δολοφονικής δικαιοσύνης. Και οι ουσίες έρρεαν σαν μύρο πάνω στη σάρκα της. Δεύτε φάγετε,…
Βωμοί Για χιλιετίες, οι πατέρες μας, γενάρχες, στρατηγοί και χωρικοί, σφαγίαζαν, ιδιοχείρως, τα παιδιά τους, μήπως γλυτώσουν την κατάρα των θεών, ή την οργή του αγριεμένου πλήθους, ή έστω,…
Μεσημέριαζε και το μικρό αγόρι δεν είχε διάθεση να επιστρέψει στο σπίτι. Περιπλανιόταν στα στενά σοκάκια και διαρκώς απομακρυνόταν από τη γειτονιά. Βγήκε στο χωματόδρομο, που ανηφόριζε προς τα βόρεια…
ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟΣ Με την πείνα για δικαιοσύνη να θερίζει Αρνούμαι την αιχμαλωσία του παραλόγου Η ζωή χλομιάζει ανάσες έξω απ’ τα κρύσταλλα Και τότε εύσχημο κάνοντας νεύμα στο στήθος Στραγγίζω…
Η Αθηνά, από την πρώτη στιγμή, είχε εντυπωσιαστεί με τον καθρέφτη που είχε φέρει η θεία της από την Αυστραλία. Στα παιδικά της μάτια , φάνταζε μαγικός. Είχε μια περίτεχνη…
Άρρωστη πασχαλιάτικα με κόβιντ Παραδομένη στον ύπνο. Ύπνο βαθύ σαν πάχνη και σαν χιόνι Που θέλει να καταπιεί τη λύπη όλη Τις Ερινύες της μνήμης Τις εικόνες τις παλιές της…
( Η θέση του Αριστοτέλη για τη Φύση) 645a, 15-30 […] Ως εκ τούτου, δεν πρέπει να αποστρεφόμαστε με παιδιάστικη αντίληψη τη μελέτη των ζώων εκείνων που είναι…
Οι Ρωμαίοι νεωτερικοί «poetae novi» Κάτουλλος, Κίννας, Κάλβος, Καικίλιος, που γράφουν στα μέσα του 1ου αιώνα π.Χ., αποτελούν τμήμα μιας ποιητικής επανάστασης. Βαδίζοντας στα χνάρια του Καλλιμάχου του Κυρηναίου…
Τα μάτια τους, σβηστά ή επίμονα, με κοιτούσαν απλώς ή με ξεγύμνωναν. Τα χέρια τους, νωθρά ή νευρώδη, με κρατούσαν απλώς ή μ’ έσφιγγαν – μ’ έφθειραν και…
Σε έτρωγε μέρες η περιέργεια. Οι ήχοι δυνάμωναν, έγιναν αναγνωρίσιμοι, σε είχαν εξοικειώσει με όλες τις κοντινές σου παρουσίες. Οι χροιές πλέον ακούγονταν φίλιες με μια ενθουσιώδη ανυπομονησία, σαν να…
Νομίζουμε αν χωρίσουμε τα κορμιά χωρίζουμε και τις υπάρξεις μας. Κρώβιλος καταπακτή. Έρχομαι και παραστέκω τον ύπνο Σου μες σε μπουμπούκια ρόδων. Αφουγκράζομαι σαν σε παιδί τη λιγνή Σου…
« Τ’ είναι αυτά τα σκιώδη φτερά που χρειάζεται να φορέσω, αν πρέπει να φύγω; » Ζωή Καρέλλη, Το τέλμα [1951] Στο μαγαζί με τα ζαχαρώδη προϊόντα,…