Έκαναν έρωτα την πρώτη Δευτέρα του Μάη, ένα υγρό απόγευμα, νοτίζοντας το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας με τερψικέραυνα σύννεφα. Χύμηξε πάνω της, όπως χυμάει το λιοντάρι στη λεία του, τσαλάκωσε το…
Τοκετός ερπετό μιας χειμερίας γεννιέται το σώμα μου αρχαϊκό βαρύ και ομιχλώδες γυμνή τώρα κι έξω από το λαγούμι για χάρη του Ήλιου Ήλιοι της αττικής μες τα χελιδονίσματα Ανάσταση…
Θυμάμαι πως τον αγαπούσαμε όλοι. Ο κύριος Νεόφυτος. Είχε ένα μικρό μαγαζί κάτω από τη γέφυρα του τρένου, σε μια εσοχή, όπου πουλούσε μπαχαρικά. Περασμένης ηλικίας, ξερακιανός, λιγομίλητος. Κι από…
(Από την περιοχή της φιλοσοφίας και τον Πλάτωνα, στον χώρο της κωμωδίας και τον Αριστοφάνη: με αφορμή την προεκλογική περίοδο που διανύουμε ΙΙ) (Σχ. 1) ΔΗΜ. Να τον…
Έλεγε πως ανησυχούσε. Άνοιγε απότομα την πόρτα, να σκίσει το πραϋντικό σκοτάδι , να ματαιώσει τη μοναχική της εργασία και την εμφάνιση ασπρόμαυρων σκηνών. Την δίδασκε, πολύ ασφυκτικά ,…
Τούτες οι μέρες της προσμονής και της προσδοκίας, μέρες του λογισμού, της αίσθησης και της μαρτυρίας, να μην είναι κοινές, μονόχρωμες και δασκαλεμένες. Ο καθένας με τις ανταύγειες και τις σκιές…
Τι είν’ αυτό που δίνει την αξία στο νόμισμα του έρωτα; Ίσως περίεργο, μα τελικά — όπως σε κάθε νόμισμα — δεν είν’ η ομορφιά του συγκεκριμένου προσώπου. Είναι…
Το δέντρο μου Σε είπα το δέντρο μου, με ρίζες στα ερεβώδη μου, σείεσαι και λαμποκοπάς τρυφερό και χλοώδες απ’ τα πόδια μου ως των μαλλιών μου τις άκρες. Στο…
Φτου σου κοπελάρα μου Στεκόταν εκεί ακίνητος και καθρέφτιζε τους ιδιοκτήτες και τους επισκέπτες του σπιτιού, ιδιαίτερα τις γυναίκες. Αμέτρητες και αμέτρητοι ήταν εκείνες και εκείνοι που είχαν περάσει από…
I. Μέσες νύχτες. Κέλης μαῦρος στοῦ Ἀχέροντα χρεμετίζει τὶς δροσερὲς ὄχθες ὁ καιρός, λαβύρινθος χωρὶς νῆμα καὶ Ἀριάδνη ἀδειανὴ ἀπὸ στεφάνια εὔκορμα θαλερῶν ἀνθέων. Ἄκοπο τὸ μῆλο στὴν ἄκρη…
Η ζούγκλα Δεν είναι το ασάλευτο βάρος των μεγάλων δέντρων, ξέπνοο το εσωτερικό του ξύλου, μπλεγμένο στις παχιές κληματσίδες, οι μύγες, τα ερπετά, οι πάντοτε φοβισμένες μαϊμούδες ουρλιάζοντας…
Συνήθιζε τη μεγάλη εβδομάδα να κόβει αυτούς τους ρωμαλέους άσπρους κρίνους τους είχε για νεκρολούλουδα Παχύρευστα υγρά σχεδόν κολλώδη έβγαιναν απ'τον κορμό τους κυλούσαν ίσαμε τα δάχτυλα καθώς τους ξερίζωνε,…
