Μαντίλι δεμένο στα μάτια Τρύπες παντού Σκαμμένη γη και αίματα Περνούν οι υδροφόρες Πομπή του θέρους πένθιμη Σβήνει το χνάρι τους η άσφαλτος Ό,τι κυλά απάνω της γρήγορα το στεγνώνει…
Polybag Χθες βράδυ τη λάμπα σαν έσβησα αρνήθηκα να σε ονειρευτώ· τη μορφή σου βάλθηκα να ξεχάσω να νιώσω το σώμα μου γυμνό χωρίς τα χέρια σου με τις…
Στο ορεινό παραδοσιακό χωριό που είχε το εξοχικό της, αποτελούσε εδώ και χρόνια αγαπημένο θέμα συζήτησης… Τα σχόλια θετικά ή αρνητικά έδιναν και έπαιρναν κάθε φορά που εμφανίζονταν να ανηφορίζει…
ΕΝΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΚΑΙ ΔΥΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ Η ολιγωρία των φύλλων Μα πώς να κλείσεις ένα φύλλο στα χέρια σου όταν εκείνο κλίνει το πρόσωπό του κοιτάζοντας του ήλιου το στέμμα στην…
ΑΠΟΣΤΑΚΤΗΡΙΟ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ Πέτρινοι τοίχοι, και ρωγμές όπως ιστοί αράχνης Οπου ενοφθαλμίζονται υγρασία και έντομα Μυρωδιά σταφυλιού με την αγωνία του να γίνει κρασί Ο θρήνος μιας δεκαοχτούρας από…
σῆμα τέ μοι χεῦαι πολιῆς ἐπί θινί θαλάσσης Οδύσσεια, Νέκυια Πριν χρόνια μου είχε γεννηθεί η επιθυμία να πεθάνω στη θάλασσα. Δεν είχα μιλήσει γι’ αυτό σε…
Από κάτω περνούσε ο Ρούφους, ένας από τους νικημένους – γιατί το βάρος τούτης της πόλης ήταν δολοφονικό – ένας απ’ αυτούς που είχαν τσακιστεί κάποια μέρα, όταν οι πύργοι…
Στην αντανάκλαση του ονείρου Ποτέ δεν θα σε κατηγορήσω, ποτέ δεν θα πω τίποτα, δεν είδαμε μαζί το ίδιο όνειρο, δεν σε περίμενα μέχρι να ξημερώσει. Έζησα μια…
ΧΩΡΙΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ Αφού τον σκότωσες, με το μάτι θολό πήρες το δρόμο για το ακρωτήρι. Χαιρέτησες ό,τι ακόμη απ’ τη ζωή, θολά-θολά, μπορούσες. Ως τότε ανίδεος μα η μουσική…
Στην Ανθούλα Δανιήλ και στον Γιώργο Ρούσκα για την γεωμετρική γλώσσα των αριθμών… Και τη νύχτα ακόμα Από τον Ήλιο τρέφεται η ζωή. Κι αυτός… * Φάος Εφάνης Φάνης…
1) Οι φωτογραφίες Φεύγουν τα τρένα Κρεμασμένος στα παράθυρα μ' ένα κουρασμένο μαντήλι αποχαιρετισμού Στις τσέπες φωτογραφίες - όχι, όχι στο κινητό, αυτές δεν είναι ζωντανές - φωτογραφίες να…
