Γιώργος Αλεξανδρής: ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ
Τούτες οι μέρες της προσμονής και της προσδοκίας, μέρες του λογισμού, της αίσθησης και της μαρτυρίας, να μην είναι κοινές, μονόχρωμες και δασκαλεμένες. Ο καθένας με τις ανταύγειες και τις σκιές…
Τούτες οι μέρες της προσμονής και της προσδοκίας, μέρες του λογισμού, της αίσθησης και της μαρτυρίας, να μην είναι κοινές, μονόχρωμες και δασκαλεμένες. Ο καθένας με τις ανταύγειες και τις σκιές…
Τι είν’ αυτό που δίνει την αξία στο νόμισμα του έρωτα; Ίσως περίεργο, μα τελικά — όπως σε κάθε νόμισμα — δεν είν’ η ομορφιά του συγκεκριμένου προσώπου. Είναι…
Το δέντρο μου Σε είπα το δέντρο μου, με ρίζες στα ερεβώδη μου, σείεσαι και λαμποκοπάς τρυφερό και χλοώδες απ’ τα πόδια μου ως των μαλλιών μου τις άκρες. Στο…
Φτου σου κοπελάρα μου Στεκόταν εκεί ακίνητος και καθρέφτιζε τους ιδιοκτήτες και τους επισκέπτες του σπιτιού, ιδιαίτερα τις γυναίκες. Αμέτρητες και αμέτρητοι ήταν εκείνες και εκείνοι που είχαν περάσει από…
I. Μέσες νύχτες. Κέλης μαῦρος στοῦ Ἀχέροντα χρεμετίζει τὶς δροσερὲς ὄχθες ὁ καιρός, λαβύρινθος χωρὶς νῆμα καὶ Ἀριάδνη ἀδειανὴ ἀπὸ στεφάνια εὔκορμα θαλερῶν ἀνθέων. Ἄκοπο τὸ μῆλο στὴν ἄκρη…
Η ζούγκλα Δεν είναι το ασάλευτο βάρος των μεγάλων δέντρων, ξέπνοο το εσωτερικό του ξύλου, μπλεγμένο στις παχιές κληματσίδες, οι μύγες, τα ερπετά, οι πάντοτε φοβισμένες μαϊμούδες ουρλιάζοντας…
Συνήθιζε τη μεγάλη εβδομάδα να κόβει αυτούς τους ρωμαλέους άσπρους κρίνους τους είχε για νεκρολούλουδα Παχύρευστα υγρά σχεδόν κολλώδη έβγαιναν απ'τον κορμό τους κυλούσαν ίσαμε τα δάχτυλα καθώς τους ξερίζωνε,…
΄Εντονα προβληματίστηκα το τελευταίο διάστημα για ένα ζήτημα ερωτικής παρενόχλησης που διάβασα στον τοπικό τύπο. Κατηγορήθηκε από το κόμμα του υποψήφιος δήμαρχος μιας μικρής κωμόπολης ότι παρενόχλησε συντρόφισσά του…
Κάθε φάρος αναβοσβήνει είπες στο δικό του ρυθμό. Θέλω να Σου πω οι ψυχές μας πάλλουν στον ίδιο. Δε μιλώ τα λόγια είναι εύκολα μπαίνουν ανάμεσά μας μας χωρίζουν. …
Στις καθημερινές μου περιπλανήσεις κάνω δεκαέξι χιλιάδες πεντακόσια τριάντα οχτώ βήματα. Δηλαδή σχεδόν δέκα χιλιόμετρα. Δηλαδή δύο ώρες ασταμάτητο περπάτημα. Κάθε απόγευμα ότι καιρό και να κάνει. Η ομπρέλα στην…
Κάθε πρωί ακολουθώ ευλαβικά το τυπικό της μέρας Καφέ στο μπρίκι άνοιγμα τα παντζούρια -να διαπιστώσω αν το δελτίο καιρού λέει αλήθεια- τάισμα τα γατιά και ένα έξτρα καλωσόρισμα τον…
Από τον καιρό που πέθανε ο παππούς της, διαρκώς αναζητούσε δικαιολογίες για ανύπαρκτες υποχρεώσεις για να μην πάει στο χωριό. Δεν ήθελε πια να πηγαίνει εκεί, ούτε για να δει…