Κεφάλαιο 3 Ήταν ένα παγωμένο και πολύ υγρό πρωινό. Είχα δει την πάχνη να κρέμεται έξω απ’ το μικρό μου παράθυρο, που είχε γίνει λες και κάποιος καλικάντζαρος έκλαιγε…
Η «ΦΩΦΩ» Η Φωτεινή αγναντεύει το γιαλό. Στα τρία μέτρα σκάει το κύμα, σχεδόν μπροστά στα πόδια της. Κυματάκι, όχι κύμα, γιατί αυτός ο γιαλός είναι μια αγκαλιά κι όλο…
V. Δάχτυλα Η Χατίτζε μετράει τα δάχτυλα των παιδιών της, μόλις τελειώσουν οι βομβαρδισμοί και καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός των ερειπίων. Αυτά μετράει και τώρα μετά την έκρηξη στο νοσοκομείο.…
Στην κόψη του ουρανού και της γης Είχε μια σπίθα στο βλέμμα η Μαρία που οι άλλοι την έλεγαν τρέλα. Και μια έκφραση έντονη που την έκανε να…
ΜΙΑ ΛΟΥΚΙΑ ΣΤΟ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ Διαμένω εδώ και χρόνια δίπλα στο Ψυχιατρείο.Ένα μοροφίντο* με χωρίζει από το ίδρυμα. Γνωρίζω όλους τους τρόφιμούς του και έχω κερδίσει την εκτίμηση και τον…
ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ Συνομιλώντας με τη Μαρία Βυθίζομαι Σε μια θάλασσα από λέξεις. Με μουσκεύουν ως τα βάθη μου. Το βρεγμένο χώμα απορροφά κάθε αδιέξοδο. Σπάω το χρόνο Σε χιλιάδες γυαλιστερά…
Σχ. 1 ΚΛ. Δε θα ντραπώ να πω τ’ αντίθετα σ’ όσα πολλά προηγουμένως είπα, σύμφωνα μ’ όσα απαιτούσε η περίσταση.2 …
Aυτά που δεν σου είπα «Δεν μπορώ να συνεχίσω. Θα συνεχίσω» …
(…) Σ’ αυτό το σημείο, η Αλίκη ανησύχησε λίγο γιατί άκουσε κάτι σαν ξεφύσημα ατμομηχανής στο δάσος κοντά τους, και φοβήθηκε μήπως ο ήχος προερχόταν από κανένα άγριο θηρίο. «Υπάρχουν…
Ο άνθρωπος και η θάλασσα Άνθρωπε λεύτερε τη θάλασσα θε ν' αγαπάς για πάντα! Καθρέφτης σου είν' η θάλασσα που βλέπεις την ψυχή σου Στ΄ ατέλειωτο ξετύλιγμα του…
Poema à Boca Fechada Ποίημα με Σφραγισμένο Στόμα Μα δεν θα πω: Πως η σιωπή με φιμώνει και με πνίγει. Σιωπηλός είμαι, σιωπηλός θα παραμείνω Αφού η γλώσσα…
Ο ΠΙΕΡΟΤΟΣ Με κουπιά ο πιερότος διασχίζει τη νύχτα φοράει λευκά τα δάχτυλα φέγγουν τρυπάν το σκοτάδι. Το φεγγάρι ασημένιο στόμα του λέει «μη ξοδέψεις άλλη ψυχή, άλλο γράμμα…
