Aλεξάνδρα Ζερβού: ένα ποίημα
ΑΔΙΑΧΩΡΗΤΟ Το κελί σου, ασφυκτικά γεμάτο αναπνοές, κουβαριασμένες αφηγήσεις, γόρδιους δεσμούς, με κόμπους και ξεφτίσματα. Τοίχοι γερτοί, κατάστικτοι, όλο επετείους κι ονόματα. Κι όμως, σου επέτρεψαν εκείνο το…
ΑΔΙΑΧΩΡΗΤΟ Το κελί σου, ασφυκτικά γεμάτο αναπνοές, κουβαριασμένες αφηγήσεις, γόρδιους δεσμούς, με κόμπους και ξεφτίσματα. Τοίχοι γερτοί, κατάστικτοι, όλο επετείους κι ονόματα. Κι όμως, σου επέτρεψαν εκείνο το…
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ Κάθε φορά που μισανοίγει απ’ τον αέρα η πόρτα άλλη η εικόνα πίσω της Τη μια φορά ένα τασάκι με αποτσίγαρα την άλλη μια άδεια…
ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ Τ' ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ Στην Αθηνά μου Το κόκκινο πλοίο που σ’ όλη τη ζωή περίμενες Ποτέ δεν ήρθε να σε πάρει Τώρα μονάχη σου…
στην αρχαία λύρα της Α.Μ. ω πόσος πόνος σύγχρονη Ελευσίνα σε κρηπιδώνει ανυπόδητος στη γη της Ελευσίνας; άξιος Πύλης νια Περσεφόνη την αγκαλιά…
Δέκατη πέμπτη μέρα Στο άγγιγμα του έρωτα. Οι πιο ωραίες ώρες, οι πιο όμορφες στιγμές, οι πιο έντονες μέρες, και μήνες με μουσική· οι πιο φρικτές καραντίνες, οι βασανιστικές…
(Poetry) Χρειάζεται μεγάλη δόση απελπισίας ανικανοποίησης και απογοήτευσης για να γράψεις μερικά καλά ποιήματα δεν είναι για όλους είτε η γραφή τους ή ακόμη η ανάγνωσή…
ΕΡΩΤΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ Μου έδωσες κάποιο αρσενικό χαρακτηριστικό, ενώ εγώ σου έδωσα κάποια δικά μου. Είσ’ ο πατέρας της δράσης μου, ενώ εγώ σου έδωσα νέο θάρρος. Ίσως ολοκληρωνόμαστε με…
Κλάδος ελαίας* Τόσες δεκαετίες, να φυλάς ένα κλαδί ελιάς στις στάχτες, μήπως τυφλώσεις το κακό, ή και το καλοπιάσεις και το ταξίδι σου συνεχιστεί. Ίσως φυτέψεις, τώρα, το…
αυτοί καλά· εμείς; Όλα ξεκίνησαν από ένα κόκκινο αρράγιστο νόστιμο μήλο το ΄δωσε η Χιονάτη σε μια Σταχτοπούτα ξυπόλητη έτρεξε στον χορτοφάγο λύκο κείνη την ώρα έπαιζε με…
Κατά τις γραφές της ανήκε ένα μερίδιο απ'το σώμα και κάτι απ'το αίμα του Κυρίου Στα στρατόπεδα έτυχε να επικαλούνται τ ‘όνομα της νύχτες άγρυπνες δίχως φρουρές στα Δέλτα…
ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ Όσο ζούσες μαζί μας Έκρυβες με τις πλάτες σου Το οχληρό τοπίο Τα κακώς κείμενα όλα Και τον θάνατό μας Που πηγαινοέρχεται τώρα Ξεθαρρεμένος Κοιτώντας μας…
Σύγχρονο παραμύθι Πρίγκιπες πουθενά μας ξέμειναν τα ξίφη πεντάμορφες περίσσιες με γέλιο μορφασμό και παγωμένο βλέμμα Σαν δράκοντες κοιμόμαστε με μάτια ανοιχτά Όταν ξυπνάμε τα σφαλάμε με μάνταλο…