Βάλτερ Πούχνερ: δυο ποιήματα
Όπου κοιμήθηκε Σε κάθε στενό υπάρχουν μικρά ιερά τόποι καθαγιασμένοι που έχουν κοιμηθεί άστεγοι και πρόσφυγες, γέροι, παιδιά σημεία που άφησαν τον ύπνο τους, τα όνειρα που άφησαν το…
Όπου κοιμήθηκε Σε κάθε στενό υπάρχουν μικρά ιερά τόποι καθαγιασμένοι που έχουν κοιμηθεί άστεγοι και πρόσφυγες, γέροι, παιδιά σημεία που άφησαν τον ύπνο τους, τα όνειρα που άφησαν το…
Χίντεμπουργκ κλπ Περπατάω. Βλέπω το λόφο από την πίσω μεριά και ξέρω πως έχω φτάσει. Περνάω το νταμάρι. Την κατηφόρα. Και μπαίνω απ’ το πλάϊ. Ανεβαίνω τα σκαλιά.…
Χαμόγελα Πλατιά Νομίζω ότι τα μάτια μου Τα ζωγράφισες κάπως μεγάλα – Αν και μισόκλειστα – Αλλά δεν έχω στόμα ακόμα Να στο πω. Για να χωράνε μέσα…
Χωρίς εσένα Κρυώνω χωρίς εσένα Δεν κατάλαβα ποτέ Πώς ξέρει ο αέρας Ότι εσύ έφυγες. Το σύμπαν συρρικνώνεται Σαν ραγισμένη μπάλα Και αφήνει πάνω μου τα κρύα κουρέλια…
(Σχ. 1) ΗΛ. Ω θύμημα του πιο αγαπημένου μου απ’ όλους τους ανθρώπους, της ζήσης του Ορέστη απομεινάρι, πώς με χαμένες τις…
Η αγάπη μου για κείνον είναι λυγμός. Αρχίζει απ’ το μυαλό και μετατρέπει το στήθος σε βούρκο. Με είδε μια μέρα να βουτώ τα δάχτυλα στο κόκκινο, το κίτρινο, το…
ΠΑΡΑΜΥΘΙ Το παραμύθι άρχισε με μια ματριόσκα Που δώρο δόθηκε σε άρχοντα που ανασαίνει την άβυσσο. Περίεργο δώρο τα κύματα της έκπληξης … Η πιο μεγάλη, γυναίκα ροδαλόχρωμη και…
ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ Ξεφυλλίζω την εφημερίδα και τα γράμματα μοιάζουν με ραγισμένα σύννεφα που ξεγλιστράνε ο κόσμος μέσα μου φυλλοροεί, καθόμαστε με τη γυναίκα μου στον κήπο φυσάει…
Με ένα δυνατό ΚΡΑΚ αποσυνδέθηκαν οι συρμοί Εσύ τράβηξες γι’ αλλού προορισμό άγνωστο Κι εγώ γυρνάω στο σπίτι αμίλητο και σκεφτικό γυμνό ξένο και έρημο σαν μαγεμένο ένα φιλί που…
Η μετακόμιση της συλλέκτριας Ξόδευε τις οικονομίες της, με γνώση, για μπρούτζινους ζυγούς, παλιά κλειδιά, μικρά χαλιά, φουλάρια κεντημένα. Παρέμενε πεισματικά σοφή κι ενάρετη, συναλλασσόταν μ’ έντιμους αρχαιοπώλες,…
Βρέθηκε, λέει, 130 εκατοστά μέσα στην αττική γη, στο κέντρο του Άστεως. Ερμής οδοδείκτης, που ρύθμιζε επί αιώνες την κίνηση στους δρόμους της Αρχαίας Αθήνας. Κύλισαν τα χρόνια, με τον…
Γυναίκα με γεύση γάλακτος Υπάρχει περίεργη σιγαλιά στο δωμάτιο μου. Δεν καταλαβαίνω τίποτα πια απ’ αυτόν τον μεγάλο σαματά. Δεν υπάρχει πλέον τίποτα παλιό στο σπίτι με θέα…